Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω...

Μετά από ένα "στραπάτσο", όπως η "τριάρα" από τον Παναθηναϊκό, δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν. Συνήθως επικρατούν γενικόλογοι αφορισμοί που τους παίρνει όλους η μπάλα, δικαίως ή αδίκως. Παίκτες, προπονητές, παράγοντες, διοίκηση. Δεν θα ισχυριστώ ότι γνωρίζω καλύτερα το ποδόσφαιρο από σπουδαγμένους προπονητές. Νομίζω ότι ο χειρότερος προπονητής ξέρει περισσότερη μπάλα από τον πιο "ψαγμένο" φίλαθλο.

Ούτε μπορώ να γνωρίζω σε βάθος τα δεδομένα σε μία ομάδα για να κρίνω τις επιλογές του εκάστοτε τεχνικού. Ως φίλαθλος παρακολουθώ ένα παιχνίδι την εβδομάδα, ο προπονητής βλέπει (και κρίνει) τους παίκτες καθημερινά. Υπό αυτή την έννοια δεν μπορώ να μπω στην λογική του γιατί έβαλε τον Χατζησαφί αντί του Μοχαμάντι, ούτε γιατί έπαιξε με κέντρο άμυνας τους Βράνιες - Τζαβέλλα και δεν χρησιμοποίησε (πχ) τον Μήτογλου. Αυτό δεν μου στερεί το δικαίωμα όμως να εκφράσω κάποιες (καλοπροαίρετες σε κάθε περίπτωση) απορίες μου.

➜ Γεβχέν Σάκχοφ: Περνά μία ασύλληπτη περιπέτεια, δύσκολο να την κατανοήσει κάποιος που δεν έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση, με την ετοιμόγεννη γυναίκα του σε κάποιο καταφύγιο του Κιέβου που βομβαρδίζεται. Κι όμως από τον Γιαννίκη κρίθηκε ως η καλύτερη επιλογή για παρτενέρ του Σιμόες στο κέντρο. Κατανοώ ότι με την απουσία των Σιμάνσκι - Γαλανόπουλου και τον Φράνσον να είναι ανέτοιμος μειώνονται οι επιλογές σου. Υπάρχει ο Σάκχοφ, ο Λε Ταλέκ (αν και προφανώς δεν θέλεις δύο τυπικά εξάρια, γι' αυτό πιθανότατα δεν ξεκίνησε) και κάποια... πατέντα.

Πχ να χρησιμοποιηθεί ο Μάνταλος εκεί (η καλύτερη λύση; Όχι αλλά ποιες επιλογές ήταν καλύτερες;) ή ο Χατζησαφί (την έχει την θέση, αν και αυτό απέχει από το να χαρακτηριστεί ιδεατή επιλογή) με τον Μοχαμάντι αριστερά. Γιατί ο Σάκχοφ την δεδομένη χρονική στιγμή με τα όσα περνάει; Υπάρχει το καθαρό μυαλό και ο απαραίτητος βαθμός πνευματικής - ψυχολογικής ετοιμότητας για να αγωνισθεί σε ντέρμπι; Μόνο σε εμένα φάνηκε "τραβηγμένη" επιλογή;

➜ Πέτρος Μάνταλος: Μόλις την προηγούμενη αγωνιστική πέρασε ως αλλαγή και σου "καθάρισε" το ματς. Έβαλε το πρώτο και συμμετείχε στο δεύτερο γκολ. Η επιβράβευση ποια είναι; Ο πάγκος; Γιατί; Κατανοώ ότι πιθανά προτίμησε την τριάδα Γκαρσία - Άμραμπατ - Τσούμπερ πίσω από τον φορ, δηλαδή τρεις ταχυδυναμικούς παίκτες, για να υποστηρίξει την πίεση ψηλά (αν και με μία τέτοια τριπλέτα μάλλον ταιριάζει καλύτερα να τρέξει στον ελεύθερο χώρο, σε συνθήκες αντεπίθεσης δηλαδή). Αλλά από την άλλη τι διαχείριση έμψυχου δυναμικού είναι αυτή; Σε ποια σχολή προπονητικής ή ψυχολογίας την διδάσκουν; [Αγωνίσθηκε ο Γέβτιτς στην Τούμπα κι ήταν πάρα πολύ καλός. Ξανάπαιξε (βασικός εννοώ); Όχι. Γιατί;]

➜ Άμυνα ψηλά: Άμυνα στο κέντρο όχι μετά το 2-0 ή το 3-0 (που θα δικαιολογούσε κάτι τέτοιο) αλλά από την αρχή. Δείτε που βρίσκεται η αμυντική γραμμή της ΑΕΚ στο δεύτερο γκολ. Από την στιγμή που το συγκεκριμένο στυλ (πίεση ψηλά, άρα και οι γραμμές ψηλά) απέτυχε εντός έδρας με ομάδες κατώτερες του Παναθηναϊκού (πχ Παναιτωλικός ή Βόλος) με ποια λογική θα μπορούσε να "βγει" σε εκτός έδρας ντέρμπι;

➜ Διαχείριση έμψυχου δυναμικού: Έκανα μία σχετική νύξη στην παράγραφο με τον Πέτρο Μάνταλο, αλλά θέλω να το γενικεύσω (και δεν αφορά αποκλειστικά το χθεσινό παιχνίδι). Γιατί "απενεργοποιήθηκαν" κάποιοι παίκτες και αισθάνονται ως ξένο σώμα στην ομάδα; Παραδείγματα:

➺ Μουαμέρ Τάνκοβιτς: Στην περσινή σεζόν ξεκίνησε καλά, αλλά στην συνέχεια παρασύρθηκε από την γενική κατάρρευση της ομάδας. Μεσοεπιθετικός που παίζει από αριστερά και συγκλίνει. Έχει και το γκολ και την ασίστ. Αυτό που δεν έχει είναι επαρκή ανασταλτική λειτουργία και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όλοι (πρέπει να) αμύνονται και (να) επιτίθενται.

Από το περασμένο καλοκαίρι φάνηκε να μην υπολογίζεται, με την ΑΕΚ να ζητά από τον εκπρόσωπό του να βρει ομάδα, αλλά τελικά η παραχώρηση του Αλμπάνη στην Κύπρο τον "κράτησε" στην ΑΕΚ. Από την στιγμή που τον έχεις (και τον πληρώνεις) οφείλεις να τον εκμεταλλευθείς. Το κάνεις (ως ΑΕΚ); Την φετινή αγωνιστική περίοδο ο Τάνκοβιτς έχει στο πρωτάθλημα μόλις εννέα συμμετοχές με ΚΑΝΕΝΑ πλήρες ενενηντάλεπτο!

Στο ματς με τον ΠΑΟΚ έπαιξε ένα δεκάλεπτο (10'), με τον Αστέρα Τρίπολης οκτώ λεπτά (8'), με τον Βόλο μόλις έξι (6'), με τον ΠΑΣ Γιάννινα ένα δίλεπτο (2'). Αλήθεια περιμένεις αυτός ο ποδοσφαιριστής να έχει την ψυχολογία, αλλά κυρίως τον αγωνιστικό ρυθμό, να προσφέρει όποτε του ζητηθεί; Ξαναρωτάω: σε ποια σχολή τα διδάσκουν αυτά;

➺ Μιχάλης Μπακάκης: Για κάποιο λόγο μπήκε στο "ψυγείο". Αρχικά αποκτήθηκε ο Μισελέν (εξαιρετική κίνηση βάσει βιογραφικού), με τον Μπακάκη να υπολογίζεται ως δεύτερη επιλογή για το δεξί άκρο της άμυνας. Στην πορεία αποκτήθηκε και ο Ρότα. Έκτοτε ο Μπακάκης αγνοείται. Έπαιξε κάποια ματς με την ΑΕΚ Β και... τέλος! Ούτε που ξαναδιαβάσαμε γι' αυτόν. Που είναι, τι κάνει, αν κάνει προπονήσεις μόνος του.

Γιατί; Συνέβη κάτι που δεν θέλησε η ομάδα να "βγει" προς τα έξω; Υπάρχει λογική σε ένα ντέρμπι που έχεις μόνο τον Ρότα για δεξιά να μην βρίσκεται στην αποστολή; Υπάρχει λογική σε παιχνίδι που δεν είχες διαθέσιμους Μισελέν και Ρότα να παίζει ο Σβάρνας δεξιά και ο Μπακάκης εκτός αποστολής; Γιατί; Δεν ανήκει στην ΑΕΚ; Δεν πληρώνεται από την ΑΕΚ;

Έχει απομείνει κοινή (ποδοσφαιρική) λογική στον πλανήτη ΑΕΚ; Ή μήπως την απωλέσαμε το καλοκαίρι του 2018 όταν παραιτήθηκε ο Μπάγεβιτς;

ΥΓ. Αγαπητό aek365 διάβασα την ατομική κριτική (και την βαθμολογία) των ποδοσφαιριστών κι αναρωτιόμουν αν αφορούσε το παιχνίδι στο "Απόστολος Νικολαΐδης". Είναι δυνατόν να έχεις ηττηθεί με 3-0 από ομάδα που βρίσκεται πιο κάτω στην βαθμολογία και δέκα (10) παίκτες να... περνούν την βάση (από πέντε και πάνω); Δηλαδή αν χάναμε στο γκολ θα έπαιρναν όλοι... άριστα;