Επιτέλους...
Ο τίτλος δεν είναι πλήρης. Θα έπρεπε να συνοδεύεται και από ένα "ΟΥΦ" (αυτό της ανακούφισης). Επιτέλους νίκη στα play off. Δεν είναι για να το πανηγυρίζεις, αλλά για να το καταγράφεις.
Νίκη (γενικότερα) μετά από 43 ημέρες! Εκτός έδρας νίκη μετά από περίπου τρεις μήνες (από εκείνο το 2-0 στο Περιστέρι)! Όσο για τα τρία γκολ σε ένα παιχνίδι; Κάπου στον Οκτώβριο είχαμε ξαναδεί κάτι τέτοιο. Όπως αντιληφθήκατε αναφερόμαστε στην νίκη της ΑΕΚ στο Εθνικό στάδιο Ιωαννίνων "Οι Ζωσιμάδες" με 3-2 επί του ΠΑΣ Γιάννινα στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής των play off.
Δεν είναι από τις νίκες που τις χαίρεσαι και τις πανηγυρίζεις. Είναι από εκείνες που παίρνεις το τρίποντο και "πάμε παρακάτω". Έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί το παιχνίδι. Ως "ξερό" τρίποντο. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Με την διαμορφωθείσα κατάσταση (και στο εσωτερικό της ΑΕΚ και στην βαθμολογία των play off) η νίκη ήταν το μόνο και αποκλειστικό ζητούμενο.
Ήταν από εκείνα τα παιχνίδια που λέμε "τα κερδίζεις, δεν τα παίζεις". Παράλληλα η ΑΕΚ πιστοποίησε αυτό που έχουμε ήδη επισημάνει: "έξω πάμε καλά, μέσα τα κάνουμε μούσκεμα". Τρία εκτός έδρας παιχνίδια στα play off αήττητη η ομάδα (δύο ισοπαλίες και μία νίκη), όταν στο ΟΑΚΑ δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι (δύο ήττες σε ισάριθμα ματς).
Η "Αχίλλειος πτέρνα" της ΑΕΚ ήταν το μεγάλο της πρόβλημα και στους "Ζωσιμάδες". Γράφαμε όταν ολοκληρώθηκε η κανονική σεζόν ότι η ομάδα μπαίνει στα play off με την χειρότερη άμυνα (μεταξύ των έξι ομάδων που μετέχουν). Η... παράδοση δεν άλλαξε με τον "δικέφαλο" να έχει δεχθεί γκολ σε ΟΛΑ τα μέχρι τώρα παιχνίδια του μίνι πρωταθλήματος.
35 τέρματα παθητικό σε 31 αναμετρήσεις πρωταθλήματος! Κι όταν αναφέρομαι στο αμυντικό πρόβλημα της ομάδας δεν εστιάζω στους αμυντικούς, αλλά γενικότερα στην (προβληματική) αμυντική λειτουργία. Κυρίως όμως είναι αυτό που αιωρείται στην ατμόσφαιρα των αγώνων ότι ακόμη και με τρία γκολ να προηγηθεί δεν έχει τελειώσει το ματς.
Δεν μπορεί να το "κλειδώσει". Ο αντίπαλος ελπίζει ανεξάρτητα από το αν είναι απειλητικός. Στην αναμέτρηση των Ιωαννίνων ο ΠΑΣ ΔΕΝ είχε ούτε μία ευκαιρία (ίσως μόνο εκείνο το άστοχο σουτ του Περέα, αν μπορείς να το πεις ευκαιρία) πλην των γκολ που σημείωσε! Δηλαδή ότι δημιούργησε "πήγε μέσα"! Εντυπωσιακό ως στατιστικό και λόγος μέγιστου προβληματισμού για το τεχνικό επιτελείο του "δικεφάλου".
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι της αναμέτρησης είδαμε 4-3-3 με Μάνταλο και Κριχόβιακ εσωτερικούς ενδιάμεσους (με τον Σιμάνσκι κλασικό "κόφτη"). Στην κυκλοφορία της μπάλας και στο passing game βοήθησε. Έγραφα μετά την εντός έδρας ήττα από τον Άρη:
Με την επιστροφή του Μάνταλου στην ενδεκάδα (συν την προώθηση Κριχόβιακ που δεν έπαιζε δίπλα στον Σιμάνσκι όπως στα προηγούμενα παιχνίδια με το 4-2-3-1) η ΑΕΚ δημιούργησε. Η μπάλα κυλούσε πιο ορθολογικά στο χορτάρι. Αυτό που της προσέφερε ο Άμραμπατ όμως (την πίεση ψηλά δυσκολεύοντας την ανάπτυξη της επίθεσης του αντιπάλου από το ξεκίνημά της) χάθηκε.
Πάντα κάτι κερδίζεις και ταυτόχρονα κάτι χάνεις. Προβληματισμός για τον δεύτερο γύρο των play off. Η αλλαγή του συστήματος στο φινάλε σε 3-5-2 (όταν ο Ηρακλής Μεταξάς πέρασε και δεύτερο σέντερ φορ στο παιχνίδι) ήταν σωστή θεωρητικά, αποδείχθηκε λανθασμένη στην πράξη.
Γιατί; Ίσως γιατί η συγκεκριμένη τριάδα στόπερ δεν (θυμάμαι να) έχει ξαναπαίξει μαζί. Ίσως γιατί ο Σβάρνας έχει να παίξει από... (πότε άραγε;) και χρειαζόταν χρόνο να βρει τα πατήματά του στο γήπεδο και αγωνιστικό ρυθμό. Όταν μπαίνεις (ως αλλαγή) στα τελευταία λεπτά η συγκεκριμένη... πολυτέλεια δεν υπάρχει. Θετικοί Κριχόβιακ, Μάνταλος, Τσούμπερ, Ρότα. Με εξάρσεις ο Γκαρσία.
Όπως και να έχει, πάμε παρακάτω. Εν αναμονή του ορισμού των αναμετρήσεων του δευτέρου γύρου των play off (και των εξελίξεων στο θέμα του προπονητή)...
ΥΓ1. Εξαιρετική κίνηση του Ρότα στο δεύτερο γκολ και υπέροχη συνολικά προσπάθεια.
ΥΓ2. Το τρίτο γκολ της ΑΕΚ είναι από τα πλέον περίεργα που έχω δει. Προφανώς ακούστηκε σφύριγμα από την εξέδρα που μπέρδεψε τους ποδοσφαιριστές. Ο Αραούχο δεν ήξερε αν έπρεπε να πανηγυρίσει ή όχι.
ΥΓ3. Το ότι σε ένα παιχνίδι που έβρεχε μπήκε ως αλλαγή ο Καρίμ με προστατευτικό γυαλί (λόγω του τραυματισμού του στο μάτι) μόνο σε εμένα έκανε εντύπωση; Κανονικά το προστατευτικό γυαλί θα έπρεπε να έχει υαλοκαθαριστήρα! Κατανοώ βέβαια πως με τόσες απουσίες ο Οφρυδόπουλος δεν είχε και πολλές επιλογές για μπροστά.
ΥΓ4. Έχω πεισθεί πλέον πως Φράνσον θα δούμε να αγωνίζεται είτε... την νέα ποδοσφαιρική σεζόν, είτε στο απευκταίο σενάριο να χαθεί η Ευρώπη πριν ολοκληρωθούν τα play off (οπότε σε κάποιο αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι λογικά θα πάρει χρόνο συμμετοχής)...
Νίκη (γενικότερα) μετά από 43 ημέρες! Εκτός έδρας νίκη μετά από περίπου τρεις μήνες (από εκείνο το 2-0 στο Περιστέρι)! Όσο για τα τρία γκολ σε ένα παιχνίδι; Κάπου στον Οκτώβριο είχαμε ξαναδεί κάτι τέτοιο. Όπως αντιληφθήκατε αναφερόμαστε στην νίκη της ΑΕΚ στο Εθνικό στάδιο Ιωαννίνων "Οι Ζωσιμάδες" με 3-2 επί του ΠΑΣ Γιάννινα στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής των play off.
Δεν είναι από τις νίκες που τις χαίρεσαι και τις πανηγυρίζεις. Είναι από εκείνες που παίρνεις το τρίποντο και "πάμε παρακάτω". Έτσι πρέπει να αντιμετωπισθεί το παιχνίδι. Ως "ξερό" τρίποντο. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Με την διαμορφωθείσα κατάσταση (και στο εσωτερικό της ΑΕΚ και στην βαθμολογία των play off) η νίκη ήταν το μόνο και αποκλειστικό ζητούμενο.
Ήταν από εκείνα τα παιχνίδια που λέμε "τα κερδίζεις, δεν τα παίζεις". Παράλληλα η ΑΕΚ πιστοποίησε αυτό που έχουμε ήδη επισημάνει: "έξω πάμε καλά, μέσα τα κάνουμε μούσκεμα". Τρία εκτός έδρας παιχνίδια στα play off αήττητη η ομάδα (δύο ισοπαλίες και μία νίκη), όταν στο ΟΑΚΑ δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι (δύο ήττες σε ισάριθμα ματς).
Η "Αχίλλειος πτέρνα" της ΑΕΚ ήταν το μεγάλο της πρόβλημα και στους "Ζωσιμάδες". Γράφαμε όταν ολοκληρώθηκε η κανονική σεζόν ότι η ομάδα μπαίνει στα play off με την χειρότερη άμυνα (μεταξύ των έξι ομάδων που μετέχουν). Η... παράδοση δεν άλλαξε με τον "δικέφαλο" να έχει δεχθεί γκολ σε ΟΛΑ τα μέχρι τώρα παιχνίδια του μίνι πρωταθλήματος.
35 τέρματα παθητικό σε 31 αναμετρήσεις πρωταθλήματος! Κι όταν αναφέρομαι στο αμυντικό πρόβλημα της ομάδας δεν εστιάζω στους αμυντικούς, αλλά γενικότερα στην (προβληματική) αμυντική λειτουργία. Κυρίως όμως είναι αυτό που αιωρείται στην ατμόσφαιρα των αγώνων ότι ακόμη και με τρία γκολ να προηγηθεί δεν έχει τελειώσει το ματς.
Δεν μπορεί να το "κλειδώσει". Ο αντίπαλος ελπίζει ανεξάρτητα από το αν είναι απειλητικός. Στην αναμέτρηση των Ιωαννίνων ο ΠΑΣ ΔΕΝ είχε ούτε μία ευκαιρία (ίσως μόνο εκείνο το άστοχο σουτ του Περέα, αν μπορείς να το πεις ευκαιρία) πλην των γκολ που σημείωσε! Δηλαδή ότι δημιούργησε "πήγε μέσα"! Εντυπωσιακό ως στατιστικό και λόγος μέγιστου προβληματισμού για το τεχνικό επιτελείο του "δικεφάλου".
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι της αναμέτρησης είδαμε 4-3-3 με Μάνταλο και Κριχόβιακ εσωτερικούς ενδιάμεσους (με τον Σιμάνσκι κλασικό "κόφτη"). Στην κυκλοφορία της μπάλας και στο passing game βοήθησε. Έγραφα μετά την εντός έδρας ήττα από τον Άρη:
«Η τετράδα μπροστά (Γκαρσία, Άμραμπατ, Τσούμπερ, Αραούχο) προσφέρει ταχύτητα και μπορεί να υποστηρίξει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον συνδυασμό παικτών την πίεση ψηλά. Εκτός από το "τυράκι" όμως, υπάρχει και η "φάκα". Η συγκεκριμένη τετράδα δεν μπορεί να δημιουργήσει και κατ' επέκταση να απειλήσει.»
Με την επιστροφή του Μάνταλου στην ενδεκάδα (συν την προώθηση Κριχόβιακ που δεν έπαιζε δίπλα στον Σιμάνσκι όπως στα προηγούμενα παιχνίδια με το 4-2-3-1) η ΑΕΚ δημιούργησε. Η μπάλα κυλούσε πιο ορθολογικά στο χορτάρι. Αυτό που της προσέφερε ο Άμραμπατ όμως (την πίεση ψηλά δυσκολεύοντας την ανάπτυξη της επίθεσης του αντιπάλου από το ξεκίνημά της) χάθηκε.
Πάντα κάτι κερδίζεις και ταυτόχρονα κάτι χάνεις. Προβληματισμός για τον δεύτερο γύρο των play off. Η αλλαγή του συστήματος στο φινάλε σε 3-5-2 (όταν ο Ηρακλής Μεταξάς πέρασε και δεύτερο σέντερ φορ στο παιχνίδι) ήταν σωστή θεωρητικά, αποδείχθηκε λανθασμένη στην πράξη.
Γιατί; Ίσως γιατί η συγκεκριμένη τριάδα στόπερ δεν (θυμάμαι να) έχει ξαναπαίξει μαζί. Ίσως γιατί ο Σβάρνας έχει να παίξει από... (πότε άραγε;) και χρειαζόταν χρόνο να βρει τα πατήματά του στο γήπεδο και αγωνιστικό ρυθμό. Όταν μπαίνεις (ως αλλαγή) στα τελευταία λεπτά η συγκεκριμένη... πολυτέλεια δεν υπάρχει. Θετικοί Κριχόβιακ, Μάνταλος, Τσούμπερ, Ρότα. Με εξάρσεις ο Γκαρσία.
Όπως και να έχει, πάμε παρακάτω. Εν αναμονή του ορισμού των αναμετρήσεων του δευτέρου γύρου των play off (και των εξελίξεων στο θέμα του προπονητή)...
ΥΓ1. Εξαιρετική κίνηση του Ρότα στο δεύτερο γκολ και υπέροχη συνολικά προσπάθεια.
ΥΓ2. Το τρίτο γκολ της ΑΕΚ είναι από τα πλέον περίεργα που έχω δει. Προφανώς ακούστηκε σφύριγμα από την εξέδρα που μπέρδεψε τους ποδοσφαιριστές. Ο Αραούχο δεν ήξερε αν έπρεπε να πανηγυρίσει ή όχι.
ΥΓ3. Το ότι σε ένα παιχνίδι που έβρεχε μπήκε ως αλλαγή ο Καρίμ με προστατευτικό γυαλί (λόγω του τραυματισμού του στο μάτι) μόνο σε εμένα έκανε εντύπωση; Κανονικά το προστατευτικό γυαλί θα έπρεπε να έχει υαλοκαθαριστήρα! Κατανοώ βέβαια πως με τόσες απουσίες ο Οφρυδόπουλος δεν είχε και πολλές επιλογές για μπροστά.
ΥΓ4. Έχω πεισθεί πλέον πως Φράνσον θα δούμε να αγωνίζεται είτε... την νέα ποδοσφαιρική σεζόν, είτε στο απευκταίο σενάριο να χαθεί η Ευρώπη πριν ολοκληρωθούν τα play off (οπότε σε κάποιο αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι λογικά θα πάρει χρόνο συμμετοχής)...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου