Περί Γαλανόπουλου και Τάνκοβιτς

Μεταγραφική κίνηση -μετά από ημέρες- στην ΑΕΚ την Πέμπτη (21/07) έστω κι αν δεν αποκτήθηκε κάποιος ποδοσφαιριστής. Επέκτεινε την συνεργασία του με τον "δικέφαλο" μέχρι το καλοκαίρι του 2024 ο Κώστας Γαλανόπουλος, στην Κύπρο συνεχίζει ο Μουαμέρ Τάνκοβιτς.

Ως προς τον Γαλανόπουλου (που μας ενδιαφέρει περισσότερο γιατί παρέμεινε) δεν μπορώ να ξέρω τι προσδοκίες θα πρέπει να έχουμε. Το ταλέντο, τις δυνατότητες και τις προδιαγραφές του τα γνωρίζουμε πολύ καλά. Θα μπορέσει όμως να επανέλθει στα προ τραυματισμού επίπεδα μετά την πολύμηνη απουσία του από τους αγωνιστικούς χώρους; Ή έχει χάσει τόσο έδαφος που (όσο και να καλυφθεί) η εξέλιξή του θα είναι μικρότερη από αυτήν που θα είχε υπό φυσιολογικές συνθήκες;

Όλα αυτά θα τα δείξει ο χρόνος σε συνδυασμό με το πρόγραμμα που θα καταρτίσουν οι υπεύθυνοι της ΑΕΚ για την "κανονική" επάνοδο του ποδοσφαιριστή και (κυρίως) την θέληση του ποδοσφαιριστή. Η ελπίδα υπάρχει και ο Κώστας παιδί από τα "σπλάχνα" της ΑΕΚ έχει και την συμπαράσταση των φιλάθλων.

Να υπενθυμίσουμε ότι πρωτοαγωνίσθηκε με την ανδρική ομάδα της ΑΕΚ έξι χρόνια (και κάτι περισσότερο) πίσω, στις 31 Μαΐου 2016 στο παιχνίδι των Play Off με τον Πανιώνιο. Την περασμένη αγωνιστική περίοδο αγωνίσθηκε σε ένα μόλις παιχνίδι (για την ακρίβεια ένα μόλις ημίχρονο κόντρα στον Ιωνικό). Μέχρι σήμερα έχει αγωνιστεί συνολικά σε 134 παιχνίδια με την κιτρινόμαυρη φανέλα σε όλες τις διοργανώσεις, σκοράροντας 10 φορές και βγάζοντας δύο ασίστ. Κώστα τα δύσκολα πέρασαν, αλλά η προσπάθεια δεν τελείωσε, συνεχίζεται. Σε περιμένουμε.

Ως προς τον Τάνκοβιτς έγραφα στα τέλη Φεβρουαρίου:

➺ Μουαμέρ Τάνκοβιτς: Στην περσινή σεζόν ξεκίνησε καλά, αλλά στην συνέχεια παρασύρθηκε από την γενική κατάρρευση της ομάδας. Μεσοεπιθετικός που παίζει από αριστερά και συγκλίνει. Έχει και το γκολ και την ασίστ. Αυτό που δεν έχει είναι επαρκή ανασταλτική λειτουργία και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όλοι (πρέπει να) αμύνονται και (να) επιτίθενται.

Όντως η έλλειψη έντασης και η τακτική του λειτουργία σε φάση άμυνας της ομάδας ήταν η "Αχίλλειος πτέρνα" του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή, ο οποίος πάντως στην περσινή καταστροφική χρονιά θα μπορούσε να είχε πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής (για να έχουμε και περισσότερα δεδομένα στην κρίση μας).

Την περασμένη σεζόν αγωνίσθηκε σε 22 παιχνίδια πρωταθλήματος (κανονική διάρκεια συν play off), αριθμός που δεν φαντάζει μικρός χωρίς να συνυπολογίσουμε ότι πλήρες ενενηντάλεπτο δεν πήρε και όλες οι συμμετοχές του ήταν ολιγόλεπτες (8 λεπτά κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα 8 απέναντι στον Βόλο, 22 με τον Απόλλωνα Σμύρνης, 32 και στα δύο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης κλπ).

Δηλαδή δεν μπόρεσε να βρει αγωνιστικό ρυθμό, κάτι απαραίτητο και βασικό για την απόδοση ενός ποδοσφαιριστή. Τέλος πάντων, του ευχόμαστε καλή επιτυχία στην Κύπρο και θα έχουμε να θυμόμαστε το γκολ με απευθείας εκτέλεση κόρνερ στην Ριζούπολη κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης και το πρώτο γκολ στην Ουκρανία με την Ζόρια όχι γιατί ήταν υψηλού συντελεστή δυσκολίας γκολ, αλλά διότι άνοιξε (ως πρώτο) τον δρόμο για μία μεγάλη Ευρωπαϊκή εκτός έδρας νίκη της ΑΕΚ (με 4-1). Καλή τύχη Μουαμέρ...