Προσγείωση (ευτυχώς... ομαλή) και τώρα κύπελλο!
Οι εμφανίσεις της ΑΕΚ στο Αγρίνιο, με τον Ιωνικό εντός και με τον Άρη στο "Κλεάνθης Βικελίδης" είχαν δημιουργήσει ένα κλίμα (άκρατου) ενθουσιασμού στους φίλους της ΑΕΚ.
Οι συγκρίσεις όχι μόνο με την πρωταθληματική ομάδα του 2018, όχι μόνο με την ομάδα του Φερέρ, αλλά και με εκείνη την (θρυλική) ομάδα της δεκαετίας του ενενήντα έδιναν και έπαιρναν. Οι ακραίες αντιδράσεις (και στο "συν" και στο "πλην") είναι ίδιον (και) των φίλων της ΑΕΚ (ως Μεσογειακοί).
Υπό αυτή την έννοια η εικόνα της αναμέτρησης με τον Ατρόμητο στην Νέα Φιλαδέλφεια μας οδήγησε σε αναγκαστική (αλλά ευτυχώς ομαλή, υπό την έννοια ότι δεν χάθηκαν βαθμοί) προσγείωση. Ο Ατρόμητος στήθηκε στον αγωνιστικό χώρο πανέξυπνα, ήταν πολύ διαβασμένος (για το πως αναπτύσσεται και αγωνίζεται η ΑΕΚ) και κατάλληλα προετοιμασμένος.
Υπήρχε πλάνο, το υπηρέτησε σωστά και ηττήθηκε στις καθυστερήσεις του αγώνα από το σημείο του πέναλτι. Με βάση την εικόνα του αγώνα θα μπορούσε να προηγηθεί οποιαδήποτε ομάδα (και οι δύο είχαν κλασικές ευκαιρίες) και (κυρίως) θα μπορούσε (χαλαρά) να λήξει ισόπαλος.
Και όλα αυτά χωρίς να είναι η ΑΕΚ κακή. Κυμάνθηκε από το μέτριο εώς το συμβατικά καλό στο πρώτο ημίχρονο, ήταν εντυπωσιακή για περίπου 15-20 λεπτά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και κυρίως κυνήγησε με "λύσσα" το γκολ της νίκης μέχρι τέλους ακόμη κι όταν το ματς έδειχνε να πηγαίνει προς το "Χ". Τέτοια μαθήματα (ιδιαίτερα όταν δεν κοστίζουν βαθμολογικά) είναι χρησιμότατα. Η ΑΕΚ βρίσκεται ακόμη σε δημιουργία και "χτίσιμο" (νέας) ομάδας από τα θεμέλια. Έγραφα προ ημερών:
Πλέον μετά το παιχνίδι με τον Ατρόμητο (νομίζω ότι) το συνειδητοποιήσαμε και... συνεχίζουμε! Σειρά παίρνει το παρθενικό παιχνίδι της ΑΕΚ στο κύπελλο Ελλάδος όπου σε λίγη ώρα (20/10, 19:00) θα φιλοξενήσει τον ΠΑΣ Γιάννινα στο πλαίσιο της 5ης φάσης του θεσμού...
Οι συγκρίσεις όχι μόνο με την πρωταθληματική ομάδα του 2018, όχι μόνο με την ομάδα του Φερέρ, αλλά και με εκείνη την (θρυλική) ομάδα της δεκαετίας του ενενήντα έδιναν και έπαιρναν. Οι ακραίες αντιδράσεις (και στο "συν" και στο "πλην") είναι ίδιον (και) των φίλων της ΑΕΚ (ως Μεσογειακοί).
Υπό αυτή την έννοια η εικόνα της αναμέτρησης με τον Ατρόμητο στην Νέα Φιλαδέλφεια μας οδήγησε σε αναγκαστική (αλλά ευτυχώς ομαλή, υπό την έννοια ότι δεν χάθηκαν βαθμοί) προσγείωση. Ο Ατρόμητος στήθηκε στον αγωνιστικό χώρο πανέξυπνα, ήταν πολύ διαβασμένος (για το πως αναπτύσσεται και αγωνίζεται η ΑΕΚ) και κατάλληλα προετοιμασμένος.
Υπήρχε πλάνο, το υπηρέτησε σωστά και ηττήθηκε στις καθυστερήσεις του αγώνα από το σημείο του πέναλτι. Με βάση την εικόνα του αγώνα θα μπορούσε να προηγηθεί οποιαδήποτε ομάδα (και οι δύο είχαν κλασικές ευκαιρίες) και (κυρίως) θα μπορούσε (χαλαρά) να λήξει ισόπαλος.
Και όλα αυτά χωρίς να είναι η ΑΕΚ κακή. Κυμάνθηκε από το μέτριο εώς το συμβατικά καλό στο πρώτο ημίχρονο, ήταν εντυπωσιακή για περίπου 15-20 λεπτά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και κυρίως κυνήγησε με "λύσσα" το γκολ της νίκης μέχρι τέλους ακόμη κι όταν το ματς έδειχνε να πηγαίνει προς το "Χ". Τέτοια μαθήματα (ιδιαίτερα όταν δεν κοστίζουν βαθμολογικά) είναι χρησιμότατα. Η ΑΕΚ βρίσκεται ακόμη σε δημιουργία και "χτίσιμο" (νέας) ομάδας από τα θεμέλια. Έγραφα προ ημερών:
«Κυρίες και κύριοι λίγη εγκράτεια. Το ότι κάτι (πολύ) καλό (δείχνει να) δημιουργείται δεν αναιρεί το ότι βρισκόμαστε ακόμη μόλις στο πρώτο σκαλοπάτι. Υπάρχει (πολύ) δρόμος, πολλά σκαλιά ακόμη, για να ανέβουμε στην κορυφή. Είμαστε σε καλό δρόμο; Έτσι δείχνει και μας χαροποιεί όλους αυτό. Όλα τα υπόλοιπα είναι απόρροια του ενθουσιασμού που προκαλεί η ΑΕΚ με όσα μας δείχνει στους αγωνιστικούς χώρους, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε τι βιώσαμε την προηγούμενη τετραετία.»
Πλέον μετά το παιχνίδι με τον Ατρόμητο (νομίζω ότι) το συνειδητοποιήσαμε και... συνεχίζουμε! Σειρά παίρνει το παρθενικό παιχνίδι της ΑΕΚ στο κύπελλο Ελλάδος όπου σε λίγη ώρα (20/10, 19:00) θα φιλοξενήσει τον ΠΑΣ Γιάννινα στο πλαίσιο της 5ης φάσης του θεσμού...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου