Υπάρχουν και αυτές οι ήττες στο πρόγραμμα

Το 2007 η ΑΕΚ του Φερέρ υποδεχόταν τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ. Οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν πριν συμπληρωθεί το πρώτο δεκάλεπτο, η ΑΕΚ ισοφάρισε πριν ολοκληρωθεί το ημίωρο. Ακολούθησε επιθετικός μονόλογος της ΑΕΚ, η οποία προσπάθησε (άλλοτε με ορθόδοξο, άλλοτε με ανορθόδοξο τρόπο) να βρει το γκολ της νίκης.

Στο δεύτερο ημίχρονο ρίσκαρε ακόμη περισσότερο βγάζοντας αμυντικογενείς παίκτες για να πιέσει περισσότερο στην αντίπαλη περιοχή, με αποτέλεσμα να μείνει με ένα στόπερ και κανένα αμυντικό χαφ (Τόζερ αντί Δέλλα, Μανού αντί Ζήκου, Ζούλιο Σέζαρ αντί Ενσαλίβα οι αλλαγές) παίζοντας στο τελευταίο 25λεπτο με Τόζερ, Μανού, Ζούλιο Σέζαρ, Μαντούκα, Ριβάλντο, Λυμπερόπουλο και Μπλάνκο. Ναι, όλοι αυτοί στην ίδια ενδεκάδα.

Το αποτέλεσμα ήταν να χάνει η ΑΕΚ σωρεία ευκαιριών (τουλάχιστον τέσσερα - πέντε τετ α τετ, μέχρι και ο Ριβάλντο έχασε) και τελικά να μην παίρνει ούτε τον βαθμό της ισοπαλίας (ο Ηρακλής βρήκε γκολ στο 82'). Η ΑΕΚ με διψήφιο αριθμό (κλασικών) χαμένων ευκαιριών (σχεδόν οι μισές ήταν τετ α τετ) και ο Ηρακλής με τρεις τελικές προσπάθειες.

Σκορ; 1-2! Κάτι παρόμοιο είδα και στο γήπεδο της Τούμπας. Όχι πως η ΑΕΚ είχε διψήφιο αριθμό κλασικών ευκαιριών, όχι πως ήταν καλή (γενικότερα), αλλά σίγουρα ήταν καλύτερη του ΠΑΟΚ. Κι αυτό δεν είναι η προσωπική άποψη του γράφοντος αλλά η "σκληρή" γλώσσα των αριθμών και της στατιστικής:

---

ΠΑΟΚ - ΑΕΚ

---

4 Τελικές προσπάθειες 16

---

2 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 8

---

1 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 7

---

1 Κεφαλιές 1

---

4 Αποκρούσεις 0

---

25 Επεμβάσεις 15

---

26 Κλεψίματα 32

---

15 Φάουλ 10

---

2 Οφσάιντ 5

---

4 Κόρνερ 9

---

47 Λάθη 41

---

3/17 Γεμίσματα 12/36

---

Για να είμαστε απολύτως σωστοί οι τελικές προσπάθειες του ΠΑΟΚ τυπικά είναι τέσσερις (όπως αναφέρεται στα στατιστικά της αναμέτρησης από την διοργανώτρια αρχή), ουσιαστικά όμως είναι τρεις γιατί η προσπάθεια του Κωνσταντέλια στο 74ο λεπτό (που έβγαλε ο Αθανασιάδης) δεν ήταν τελική (σουτ ή κεφαλιά δηλαδή που θα απειλήσει άμεσα), αλλά παράλληλη σέντρα, με τη μπάλα να προσκρούει σε αμυνόμενο και να παίρνει πορεία προς το τέρμα.

Ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ είχε τρεις τελικές προσπάθειες, οι δύο στην εστία και ισάριθμα γκολ (το πρώτο μάλιστα με κόντρα στον Βίντα)! Ναι η ΑΕΚ δεν ήταν καλή στην Τούμπα (δεν είναι -πολύ- καλή γενικότερα το τελευταίο χρονικό διάστημα), αλλά ο Κοτάρσκι έκανε και τέσσερις - πέντε καλές επεμβάσεις όταν ο Αθανασιάδης ήταν θεατής του αγώνα (πλην των γκολ).

Η ΑΕΚ παρήγαγε περισσότερο (και ποιοτικά και ποσοτικά) ποδόσφαιρο από τον ΠΑΟΚ. Δημιούργησε τετραπλάσιες τελικές και (το κυριότερο) περισσότερες ευκαιρίες από τον ΠΑΟΚ, ο οποίος πλην των δύο τερμάτων δεν είχε να επιδείξει κάποια καλή στιγμή στον αγώνα. Υπάρχουν και αυτές οι ήττες στο πρόγραμμα...

ΥΓ1. Το έχουμε τονίσει πολλάκις, στο AEKology ασχολούμαστε μόνο με το ποδόσφαιρο. Εξωαγωνιστικά ή διαιτητικά θέματα δεν τα "πιάνουμε". Τα αποφεύγουμε στο μέτρο του δυνατού και τους εφικτού γιατί βρίσκονται έξω από το πεδίο ενδιαφερόντων μας. Μία ερωτησούλα όμως θα την κάνω στον Νορβηγό διαιτητή Espen Eskas.

Εκεί στο 26ο λεπτό, με τον Λιβάι Γκαρσία να βγαίνει στην πλάτη της άμυνας του ΠΑΟΚ και να φεύγει (μόνος του) για να βγει απέναντι στον Κοτάρσκι και ο (παιχταράς κατά τ' άλλα) Ίνγκασον αντί να πάει πάνω στην μπάλα (για να κόψει) πάει πάνω στον Λιβάι και τον γκρεμίζει.

Δεν ήθελες να βγάλεις κόκκινη κάρτα, δεν ήθελες να βγάλεις κίτρινη, αλλά ούτε φάουλ δεν έδωσες βρε τιτάνα; Με τον Ίνγκασον να μην έχει πορεία προς την μπάλα και να πηγαίνει αποκλειστικά πάνω στον Λιβάι για να τον γκρεμίσει. Ούτε (καν) φάουλ;

ΥΓ2. Τελειώνει ο αγώνας και ακούς τις δηλώσεις του Αλμέιδα. Κι αμέσως μετά τις δηλώσεις του Λουτσέσκου. Πόση διαφορά ποιότητας ανάμεσα στους δύο ανθρώπους; Τονίζω το "ανθρώπους" γιατί ο Λουτσέσκου -παρά τα συμπλέγματα που κουβαλάει- είναι καλός προπονητής.

ΥΓ3. Στην φάση του 22ου λεπτού ο Αραούχο κάνει προβολή στην μπάλα. Δεν βρίσκει καθόλου (ούτε στο ελάχιστο) τον (πολύ καλό χθες) Ολιβέιρα, ο οποίος πέφτει στο χόρτο σφαδάζοντας και πιάνοντας τα πόδια του (ότι και "καλά" τον πέτυχε ο Σέρχιο). Θα μπορούσα να δεχθώ ότι χτύπησε στο πέσιμο, αλλά τα πόδια γιατί τα πιάνει υπονοώντας ότι δέχθηκε χτύπημα; Τι καραγκιοζιλίκια είναι αυτά; Μα δεν υπάρχει καθόλου ντροπή; Πολλά ζητάω, ε;

ΥΓ4. Θα ήταν (ποδοσφαιρική) ιεροσυλία να μην αναφερθώ στην εντυπωσιακή ενέργεια του Κωνσταντέλια στην φάση του πρώτου γκολ. Τί έκανε το παλικάρι, παρότι πεσμένο στο έδαφος;