Η χαλαρή τριάρα, ο "καυτός" Λιβάι και ο... Δήμος που φταίει για όλα!
Ευχάριστο και άνετο βράδυ Δευτέρας για την ΑΕΚ, όχι τόσο για την εμφάνιση (που δεν ήταν καλή) αλλά λόγω του αποτελέσματος. 3-0 επί του Λεβαδειακού (τέταρτο συνεχόμενο 3-0 στην Νέα Φιλαδέλφεια αν δεν με απατά η μνήμη) και... πάμε παρακάτω.
Υπάρχει πάντως κάτι που "σηκώνει" ποδοσφαιρική συζήτηση (όχι "γκρίνια", για να μην παρεξηγηθώ). Στα τρία τελευταία εντός έδρας παιχνίδια (με Άρη, Ολυμπιακό και Λεβαδειακό) η ΑΕΚ επικράτησε με το ίδιο σκορ (3-0) χωρίς να πατήσει το πόδι στο γκάζι (με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια).
Βλέπουμε μία πιο "ρεαλιστική" (να το πω;), πιο συντηρητική (να το πω;) και σίγουρα πιο "γήινη" ΑΕΚ σε σχέση με αυτήν που έχουμε συνηθίσει φέτος. Κάνει αγωνιστική "κοιλιά" η ομάδα; Σημεία των καιρών (άλλαξε δηλαδή προσωρινά τακτική ο Αλμέιδα για να φορτσάρει η ομάδα στα play off);
Άλλαξε γενικότερα την προσέγγισή του στα παιχνίδια ο Αργεντινός και θα πορευθούμε κάπως έτσι στην πορεία; Είναι κάτι που θα φανεί. Το οξύμωρο (ή μήπως όχι;) είναι η ΑΕΚ με αυτή την αγωνιστική προσέγγιση σκοράρει με μεγαλύτερη ευκολία. Δηλαδή χρειάζεται μικρότερο αριθμό τελικών προσπαθειών για να βρει δίχτυα.
Θυμηθείτε το πρώτο παιχνίδι με τον Άρη (στο "Κλεάνθης Βικελίδης"). Αντί για 5-0 ή 6-0 μόλις 2-0 (με βάση την εικόνα του αγώνα). Στο δεύτερο ματς, 3-0 στο χαλαρό χωρίς αντίστοιχη παραγωγή ποδοσφαίρου και ευκαιριών. Θυμηθείτε το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης".
Κυριαρχική και επιβλητική η ΑΕΚ, 0-0! Στο παιχνίδι του κυπέλλου, χωρίς "διαστημικό" ποδόσφαιρο, 3-0. Σαφώς λιγότερο θεαματική, αλλά πιο ρεαλιστική και ουσιώδης προσέγγιση. Γι' αυτό και αναρωτιέμαι αν η η εικόνα της ΑΕΚ στα πρόσφατα παιχνίδια δεν έχει να κάνει με πιθανό ντεφορμάρισμα ή με σχέδιο του τεχνικού επιτελείου και του γυμναστή (να ρίξει ρυθμούς για να φορτσάρει η ομάδα στα play off).
Και τούτο θα φανεί στην πορεία. Στην μέτρια εικόνα της ομάδας κόντρα στον Λεβαδειακό δεν μπορώ να μην σταθώ στον ("δαιμονισμένο" φέτος) Λιβάι Γκαρσία. Κερδίζει το φάουλ (και την πρώτη κάρτα του Τζημόπουλου) και σκοράρει (εκτελώντας το). Κερδίζει το πέναλτι (και την δεύτερη κάρτα - αποβολή του Τζημόπουλου) από το οποίο προκύπτει το 2-0 και... τέλος το παιχνίδι.
Δεν ήταν όμως μόνο οι δύο συγκεκριμένες ατομικές του ενέργειες (στο κερδισμένο φάουλ και κερδισμένο πέναλτι). Ήταν γενικότερο "πυραυλοκίνητος" (όπως και στο ματς με τον Ολυμπιακό) και η έκφραση "δεν τον σταματούσαν ούτε με λάσο" βρίσκει την πλήρη εφαρμογή της. Ειδική μνεία και στον αντικαταστάτη του (Τομ Βαν Φέερτ). Αγωνίσθηκε 18 λεπτά και πρόλαβε να κερδίσει ένα πέναλτι και να σκοράρει ένα γκολ. Μεγάλη υπόθεση.
Υπάρχει πάντως κάτι που "σηκώνει" ποδοσφαιρική συζήτηση (όχι "γκρίνια", για να μην παρεξηγηθώ). Στα τρία τελευταία εντός έδρας παιχνίδια (με Άρη, Ολυμπιακό και Λεβαδειακό) η ΑΕΚ επικράτησε με το ίδιο σκορ (3-0) χωρίς να πατήσει το πόδι στο γκάζι (με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια).
Βλέπουμε μία πιο "ρεαλιστική" (να το πω;), πιο συντηρητική (να το πω;) και σίγουρα πιο "γήινη" ΑΕΚ σε σχέση με αυτήν που έχουμε συνηθίσει φέτος. Κάνει αγωνιστική "κοιλιά" η ομάδα; Σημεία των καιρών (άλλαξε δηλαδή προσωρινά τακτική ο Αλμέιδα για να φορτσάρει η ομάδα στα play off);
Άλλαξε γενικότερα την προσέγγισή του στα παιχνίδια ο Αργεντινός και θα πορευθούμε κάπως έτσι στην πορεία; Είναι κάτι που θα φανεί. Το οξύμωρο (ή μήπως όχι;) είναι η ΑΕΚ με αυτή την αγωνιστική προσέγγιση σκοράρει με μεγαλύτερη ευκολία. Δηλαδή χρειάζεται μικρότερο αριθμό τελικών προσπαθειών για να βρει δίχτυα.
Θυμηθείτε το πρώτο παιχνίδι με τον Άρη (στο "Κλεάνθης Βικελίδης"). Αντί για 5-0 ή 6-0 μόλις 2-0 (με βάση την εικόνα του αγώνα). Στο δεύτερο ματς, 3-0 στο χαλαρό χωρίς αντίστοιχη παραγωγή ποδοσφαίρου και ευκαιριών. Θυμηθείτε το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης".
Κυριαρχική και επιβλητική η ΑΕΚ, 0-0! Στο παιχνίδι του κυπέλλου, χωρίς "διαστημικό" ποδόσφαιρο, 3-0. Σαφώς λιγότερο θεαματική, αλλά πιο ρεαλιστική και ουσιώδης προσέγγιση. Γι' αυτό και αναρωτιέμαι αν η η εικόνα της ΑΕΚ στα πρόσφατα παιχνίδια δεν έχει να κάνει με πιθανό ντεφορμάρισμα ή με σχέδιο του τεχνικού επιτελείου και του γυμναστή (να ρίξει ρυθμούς για να φορτσάρει η ομάδα στα play off).
Και τούτο θα φανεί στην πορεία. Στην μέτρια εικόνα της ομάδας κόντρα στον Λεβαδειακό δεν μπορώ να μην σταθώ στον ("δαιμονισμένο" φέτος) Λιβάι Γκαρσία. Κερδίζει το φάουλ (και την πρώτη κάρτα του Τζημόπουλου) και σκοράρει (εκτελώντας το). Κερδίζει το πέναλτι (και την δεύτερη κάρτα - αποβολή του Τζημόπουλου) από το οποίο προκύπτει το 2-0 και... τέλος το παιχνίδι.
Δεν ήταν όμως μόνο οι δύο συγκεκριμένες ατομικές του ενέργειες (στο κερδισμένο φάουλ και κερδισμένο πέναλτι). Ήταν γενικότερο "πυραυλοκίνητος" (όπως και στο ματς με τον Ολυμπιακό) και η έκφραση "δεν τον σταματούσαν ούτε με λάσο" βρίσκει την πλήρη εφαρμογή της. Ειδική μνεία και στον αντικαταστάτη του (Τομ Βαν Φέερτ). Αγωνίσθηκε 18 λεπτά και πρόλαβε να κερδίσει ένα πέναλτι και να σκοράρει ένα γκολ. Μεγάλη υπόθεση.
Ο... Δήμος (Περιστερίου) που φταίει για όλα!
Το Πρωτοβάθμιο Μονομελές Πειθαρχικό όργανο της Super League απέρριψε την ένσταση της ΑΕΚ και αποφάσισε να επανοριστεί το παιχνίδι με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Η ΑΕΚ απάντησε με καυστική ανακοίνωση, η οποία αναφέρει:
Την απόφαση δεν έκατσα να την διαβάσω. 25 σελίδες, κανονική έκθεση ιδεών. Ως AEKology έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν ότι μας ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο μόνο αυτό που παίζεται στις τέσσερις γραμμές που συγκροτούν τον αγωνιστικό χώρο.
Τα... εξωαγωνιστικά ντέρμπι μας βρίσκουν αδιάφορους. Για να απαντηθεί το ερώτημα όμως. Πρέπει να κρίνονται τα παιχνίδια στο γήπεδο; ΝΑΙ, αν είναι όλα σύννομα. ΟΧΙ, αν δεν τηρείται η νομιμότητα. Μου είναι αδιάφορο αν θα παίξουμε στο Περιστέρι ή θα πάρουμε το παιχνίδι στα χαρτιά.
Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μην αδικήσω, αλλά και να μην αδικηθώ. Ξεκάθαρες κουβέντες. Όταν (και αν) κάποιος σφάλλει να πληρώνει (τα προβλεπόμενα). Δηλαδή όταν αφαιρέθηκαν τίτλοι από την Γιουβέντους (και υποβιβάστηκε) έπρεπε να προβάλλει το επιχείρημα ότι οι βαθμοί κατακτήθηκαν στο γήπεδο;
Ναι οι νίκες στο γήπεδο μετράνε και είναι σημαντικότερες, αλλά μόνο όταν τα παιχνίδια γίνονται επί ίσοις όροις. Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ. Κι αυτή είναι η άποψή μου γενικότερα, όχι μόνο στην συγκεκριμένη περίπτωση του Ατρομήτου με την ΑΕΚ.
«Ανακοίνωση ΠΑΕ ΑΕΚ
Νέα Φιλαδέλφεια, 14 Φεβρουαρίου 2023
Η ΠΑΕ ΑΕΚ θα προσφύγει στην Επιτροπή Εφέσεων και διατηρεί τη βεβαιότητα ότι οι Εφέτες που θα εκδικάσουν την υπόθεση θα μείνουν ανεπηρέαστοι από τις όποιες παρεμβάσεις και θα εκδώσουν τη σωστή απόφαση.
Δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι η ΠΑΕ ΑΕΚ είναι σε θέση να γνωρίζει όλο το παρασκήνιο και τον πόλεμο που δεχόμαστε και να είναι σίγουροι θα έρθει η στιγμή που όλος ο κόσμος της ΑΕΚ θα μάθει την αλήθεια και την πραγματικότητα.
Και κάτι ακόμη: ανεχόμαστε επί τέσσερα χρόνια στο Ελληνικό ποδόσφαιρο τον χειρότερο Υφυπουργό Αθλητισμού από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους. Δηλώνουμε την αγανάκτησή μας και λέμε την τελευταία μας λέξη: Φτάνει πια, δεν πάει άλλο!»
Την απόφαση δεν έκατσα να την διαβάσω. 25 σελίδες, κανονική έκθεση ιδεών. Ως AEKology έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν ότι μας ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο μόνο αυτό που παίζεται στις τέσσερις γραμμές που συγκροτούν τον αγωνιστικό χώρο.
Τα... εξωαγωνιστικά ντέρμπι μας βρίσκουν αδιάφορους. Για να απαντηθεί το ερώτημα όμως. Πρέπει να κρίνονται τα παιχνίδια στο γήπεδο; ΝΑΙ, αν είναι όλα σύννομα. ΟΧΙ, αν δεν τηρείται η νομιμότητα. Μου είναι αδιάφορο αν θα παίξουμε στο Περιστέρι ή θα πάρουμε το παιχνίδι στα χαρτιά.
Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να μην αδικήσω, αλλά και να μην αδικηθώ. Ξεκάθαρες κουβέντες. Όταν (και αν) κάποιος σφάλλει να πληρώνει (τα προβλεπόμενα). Δηλαδή όταν αφαιρέθηκαν τίτλοι από την Γιουβέντους (και υποβιβάστηκε) έπρεπε να προβάλλει το επιχείρημα ότι οι βαθμοί κατακτήθηκαν στο γήπεδο;
Ναι οι νίκες στο γήπεδο μετράνε και είναι σημαντικότερες, αλλά μόνο όταν τα παιχνίδια γίνονται επί ίσοις όροις. Τα υπόλοιπα τα ακούω βερεσέ. Κι αυτή είναι η άποψή μου γενικότερα, όχι μόνο στην συγκεκριμένη περίπτωση του Ατρομήτου με την ΑΕΚ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου