Αυτοκτονία της ΑΕΚ στο Αγρίνιο...
«Νικάμε κούραση, απογοήτευση, απουσίες για την κορυφή» ήταν ο τίτλος της προαναγγελίας της αναμέτρησης στο Αγρίνιο. Τελικά η ΑΕΚ δεν κατάφερε να νικήσει κούραση, απογοήτευση, απουσίες και δεν βρίσκεται στην κορυφή. Κι όμως το παιχνίδι ξεκίνησε ιδανικά, με δύο γκολ πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο τέταρτο (2' Λιβάι Γκαρσία, 14' Ελίασον)!
Και το ερώτημα προκύπτει αυθόρμητα: πόσα γκολ πρέπει να πετύχει η ΑΕΚ για να "κλειδώσει" το (κάθε) παιχνίδι; Το 2-0 κόντρα στον ουραγό δεν είναι αρκετό; Έπρεπε να βρει και τρίτο ή ακόμη και τέταρτο γκολ για να είναι σίγουρη; Η εικόνα του αγώνα με τον Παναιτωλικό δεν μου προκάλεσε εντύπωση. Κάπως έτσι είναι οι αγώνες της ΑΕΚ ειδικά πριν και (κυρίως) μετά από Ευρωπαϊκά ματς.
Η ΑΕΚ να μπαίνει δυνατά στο παιχνίδι, να προσπαθεί να σκοράρει από νωρίς για να πάει μετά σε συντήρηση και τον (εκάστοτε) αντίπαλό της να την περιμένει "ταμπουρωμένος" και να χτυπά κυρίως στην τελική ευθεία του αγώνα (στο δεύτερο μέρος και κυρίως στο δεύτερο μισό του δευτέρου ημιχρόνου).
Κάποιες φορές "βγαίνει" της ΑΕΚ (πχ με Ατρόμητο ή στα Ιωάννινα), κάποιες φορές "βγαίνει" του αντιπάλου (Κηφισιά το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα). Αυτό (το δεύτερο δηλαδή) έγινε και χθες στο Αγρίνιο. Εντυπωσιακό (από κάθε άποψη) το ότι ο Παναιτωλικός με μόλις δύο τελικές προσπάθειες εντός εστίας είχε ισάριθμα γκολ. Άμα δεν σε θέλει... Σε κάθε περίπτωση βέβαια αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για το "στραπάτσο" της ΑΕΚ.
Αυτό που βλέπουμε (στον μεγαλύτερο αριθμό αγώνων της ΑΕΚ) είναι μία "σκασμένη" ομάδα, χωρίς ανάσες. Κάτι ο αυξημένος αριθμός παιχνιδιών, κάτι ο αυξημένος αριθμός τραυματισμών (που δεν βοηθά στο rotation και στο "φρεσκάρισμα").
Αρκετοί παίκτες είναι στα... "πιτς" (είτε τραυματίες, είτε ανέτοιμοι -χωρίς αγωνιστικό ρυθμό- για να ξεκινήσουν) και κάποιοι άλλοι στα όριά τους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το "σκυλί του πολέμου" Σιμάνσκι. Πόσα ακόμη σερί 90λεπτα (σε μικρό χρονικό) διάστημα θα συνεχίσει να τρέχει;
Ως προς τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά η ΑΕΚ δεν είναι χειρότερη από πέρυσι, σε καμία περίπτωση. Το έδειξε κόντρα στην Μπράιτον (εντός και εκτός έδρας), το έδειξε στην Λεωφόρο, το έδειξε κόντρα στον ΠΑΟΚ. Απλά... "έσκασε", δεν έχει τις αντοχές, την "φρεσκάδα" και τις φυσικές δυνάμεις να υποστηρίξει το ποδόσφαιρο που (της αρέσει να) παίζει.
Από το πρώτο ματς της σεζόν στην Κροατία μέχρι και το Αγρίνιο η ΑΕΚ έχει δώσει 24 παιχνίδια σε διάστημα τεσσάρων μηνών. Από αυτά, τα περισσότερα (14 για την ακρίβεια) ήταν ντέρμπι! Μέσα σε όλα αυτά συνυπολογίστε και τον διψήφιο αριθμό διεθνών της ΑΕΚ. Σε κάθε διακοπή για τις Εθνικές ομάδες "άδειαζαν" τα Σπάτα και οι παίκτες "φορτώθηκαν" και τα ματς με τις Εθνικές τους.
Ο (πολύ φορτωμένος) κύκλος θα κλείσει την Πέμπτη στις Σέρρες. Ακολουθεί η διακοπή του πρωταθλήματος (λόγω εορτών) και μετά μόνο οι εγχώριες διοργανώσεις. Ελπίζω να ανασυνταχθούν, να βρουν τις ανάσες τους και το καθαρό μυαλό και η ομάδα να επανέλθει στις... εργοστασιακές ρυθμίσεις.
Για να κλείσουμε τα του αγώνα στο Αγρίνιο η ΑΕΚ μπήκε χαλαρά και μετά το 2-0 χαλάρωσε ακόμη περισσότερο. Από την κακή εμφάνιση δεν (θα μπορούσαν να) υπάρχουν διακριθέντες, μόνο διασωθέντες. Τέτοιος ήταν ο Μάνταλος, ο Βίντα, ο Γκαρσία -που σκόραρε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι- όσο άντεξε (χωρίς αγωνιστικό ρυθμό και την τόσο μεγάλη ταλαιπωρία με τους τραυματισμούς γνωρίζαμε πως δεν είναι έτοιμος για 90λεπτο, το ίδιο έγραφα και προ ημερών μετά το παιχνίδι στο Άμστερνταμ).
Πάντως ακόμη κι έτσι η εικόνα του αγώνα ήταν για (άνετη) επικράτηση της ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώνει και η στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής:
Και το ερώτημα προκύπτει αυθόρμητα: πόσα γκολ πρέπει να πετύχει η ΑΕΚ για να "κλειδώσει" το (κάθε) παιχνίδι; Το 2-0 κόντρα στον ουραγό δεν είναι αρκετό; Έπρεπε να βρει και τρίτο ή ακόμη και τέταρτο γκολ για να είναι σίγουρη; Η εικόνα του αγώνα με τον Παναιτωλικό δεν μου προκάλεσε εντύπωση. Κάπως έτσι είναι οι αγώνες της ΑΕΚ ειδικά πριν και (κυρίως) μετά από Ευρωπαϊκά ματς.
Η ΑΕΚ να μπαίνει δυνατά στο παιχνίδι, να προσπαθεί να σκοράρει από νωρίς για να πάει μετά σε συντήρηση και τον (εκάστοτε) αντίπαλό της να την περιμένει "ταμπουρωμένος" και να χτυπά κυρίως στην τελική ευθεία του αγώνα (στο δεύτερο μέρος και κυρίως στο δεύτερο μισό του δευτέρου ημιχρόνου).
Κάποιες φορές "βγαίνει" της ΑΕΚ (πχ με Ατρόμητο ή στα Ιωάννινα), κάποιες φορές "βγαίνει" του αντιπάλου (Κηφισιά το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα). Αυτό (το δεύτερο δηλαδή) έγινε και χθες στο Αγρίνιο. Εντυπωσιακό (από κάθε άποψη) το ότι ο Παναιτωλικός με μόλις δύο τελικές προσπάθειες εντός εστίας είχε ισάριθμα γκολ. Άμα δεν σε θέλει... Σε κάθε περίπτωση βέβαια αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για το "στραπάτσο" της ΑΕΚ.
Αυτό που βλέπουμε (στον μεγαλύτερο αριθμό αγώνων της ΑΕΚ) είναι μία "σκασμένη" ομάδα, χωρίς ανάσες. Κάτι ο αυξημένος αριθμός παιχνιδιών, κάτι ο αυξημένος αριθμός τραυματισμών (που δεν βοηθά στο rotation και στο "φρεσκάρισμα").
Αρκετοί παίκτες είναι στα... "πιτς" (είτε τραυματίες, είτε ανέτοιμοι -χωρίς αγωνιστικό ρυθμό- για να ξεκινήσουν) και κάποιοι άλλοι στα όριά τους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το "σκυλί του πολέμου" Σιμάνσκι. Πόσα ακόμη σερί 90λεπτα (σε μικρό χρονικό) διάστημα θα συνεχίσει να τρέχει;
Ως προς τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά η ΑΕΚ δεν είναι χειρότερη από πέρυσι, σε καμία περίπτωση. Το έδειξε κόντρα στην Μπράιτον (εντός και εκτός έδρας), το έδειξε στην Λεωφόρο, το έδειξε κόντρα στον ΠΑΟΚ. Απλά... "έσκασε", δεν έχει τις αντοχές, την "φρεσκάδα" και τις φυσικές δυνάμεις να υποστηρίξει το ποδόσφαιρο που (της αρέσει να) παίζει.
Από το πρώτο ματς της σεζόν στην Κροατία μέχρι και το Αγρίνιο η ΑΕΚ έχει δώσει 24 παιχνίδια σε διάστημα τεσσάρων μηνών. Από αυτά, τα περισσότερα (14 για την ακρίβεια) ήταν ντέρμπι! Μέσα σε όλα αυτά συνυπολογίστε και τον διψήφιο αριθμό διεθνών της ΑΕΚ. Σε κάθε διακοπή για τις Εθνικές ομάδες "άδειαζαν" τα Σπάτα και οι παίκτες "φορτώθηκαν" και τα ματς με τις Εθνικές τους.
Ο (πολύ φορτωμένος) κύκλος θα κλείσει την Πέμπτη στις Σέρρες. Ακολουθεί η διακοπή του πρωταθλήματος (λόγω εορτών) και μετά μόνο οι εγχώριες διοργανώσεις. Ελπίζω να ανασυνταχθούν, να βρουν τις ανάσες τους και το καθαρό μυαλό και η ομάδα να επανέλθει στις... εργοστασιακές ρυθμίσεις.
Για να κλείσουμε τα του αγώνα στο Αγρίνιο η ΑΕΚ μπήκε χαλαρά και μετά το 2-0 χαλάρωσε ακόμη περισσότερο. Από την κακή εμφάνιση δεν (θα μπορούσαν να) υπάρχουν διακριθέντες, μόνο διασωθέντες. Τέτοιος ήταν ο Μάνταλος, ο Βίντα, ο Γκαρσία -που σκόραρε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι- όσο άντεξε (χωρίς αγωνιστικό ρυθμό και την τόσο μεγάλη ταλαιπωρία με τους τραυματισμούς γνωρίζαμε πως δεν είναι έτοιμος για 90λεπτο, το ίδιο έγραφα και προ ημερών μετά το παιχνίδι στο Άμστερνταμ).
Πάντως ακόμη κι έτσι η εικόνα του αγώνα ήταν για (άνετη) επικράτηση της ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώνει και η στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής:
Παναιτωλικός - ΑΕΚ
2 Γκολ 2
0 Ασίστ 0
5 Τελικές προσπάθειες 17
4 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 6
1 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 6
0 Κεφαλιές 5
6 Αποκρούσεις 0
39 Επεμβάσεις 15
19 Κλεψίματα 16
16 Φάουλ 11
3 Οφσάιντ 1
2 Κόρνερ 9
18 Λάθη 23
2/12 Γεμίσματα 19/47
2 Γκολ 2
0 Ασίστ 0
5 Τελικές προσπάθειες 17
4 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 6
1 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 6
0 Κεφαλιές 5
6 Αποκρούσεις 0
39 Επεμβάσεις 15
19 Κλεψίματα 16
16 Φάουλ 11
3 Οφσάιντ 1
2 Κόρνερ 9
18 Λάθη 23
2/12 Γεμίσματα 19/47
Σε ατομικό επίπεδο σχεδόν τις μισές τελικές προσπάθειες της ομάδας είχε ο Γκατσίνοβιτς (8 στις 17), δεύτερος ο Γιόνσον (με δύο) στο ημίωρο που αγωνίσθηκε. Κορυφαίος στα γεμίσματα ο Μάνταλος (7/11), 3/5 είχε ο "Γκάτσι", 2/6 ο Τσούμπερ.
Πέντε πάσες για τον Γκατσίνοβιτς, από τρεις για Μάνταλο και Σιντιμπέ. Στα περισσότερα λάθη υπέπεσε ο Ζίνι (πολύ κακή εμφάνιση γενικότερα) έχοντας πέντε, από τρία για Ελίασον, Γκατσίνοβιτς, Μοχαμάντι. Στην κατηγορία "αποκρούσεις" η στατιστική της ΑΕΚ είναι... "ολόλευκη" (μηδέν). Είπαμε δύο τελικές στην εστία ο Παναιτωλικός, ισάριθμα γκολ.
Μεγαλύτεροι "κλέφτες" ο Βίντα και ο Αθανασιάδης (από πέντε κλεψίματα), τρία είχε ο Μάνταλος. Στις επεμβάσεις πρώτευσε ο Βίντα με πέντε, τρεις ο Αθανασιάδης, από δύο για Μάνταλο και Σιντιμπέ. Στα περισσότερα φάουλ (τρία) υπέπεσε ο Μουκουντί (το ένα ήταν το πέναλτι), ενώ τα περισσότερα κερδισμένα φάουλ είχαν ο Λιβάι (πέντε - στην αρχή δεν τον έπιαναν ούτε με... λάσο) και ο Μάνταλος (τέσσερα).
Πάμε παρακάτω. "Γκελάραμε" και πάμε την Πέμπτη στις Σέρρες όπου δεν περιμένω να δω τίποτε διαφορετικό αφενός γιατί το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό για να διορθωθούν πράγματα κι αφετέρου γιατί θα είναι το τρίτο (και μάλιστα εκτός έδρας) παιχνίδι της ΑΕΚ σε διάστημα μίας εβδομάδας. Τουλάχιστον να μην έχουμε τόσους πολλούς απόντες...
Πέντε πάσες για τον Γκατσίνοβιτς, από τρεις για Μάνταλο και Σιντιμπέ. Στα περισσότερα λάθη υπέπεσε ο Ζίνι (πολύ κακή εμφάνιση γενικότερα) έχοντας πέντε, από τρία για Ελίασον, Γκατσίνοβιτς, Μοχαμάντι. Στην κατηγορία "αποκρούσεις" η στατιστική της ΑΕΚ είναι... "ολόλευκη" (μηδέν). Είπαμε δύο τελικές στην εστία ο Παναιτωλικός, ισάριθμα γκολ.
Μεγαλύτεροι "κλέφτες" ο Βίντα και ο Αθανασιάδης (από πέντε κλεψίματα), τρία είχε ο Μάνταλος. Στις επεμβάσεις πρώτευσε ο Βίντα με πέντε, τρεις ο Αθανασιάδης, από δύο για Μάνταλο και Σιντιμπέ. Στα περισσότερα φάουλ (τρία) υπέπεσε ο Μουκουντί (το ένα ήταν το πέναλτι), ενώ τα περισσότερα κερδισμένα φάουλ είχαν ο Λιβάι (πέντε - στην αρχή δεν τον έπιαναν ούτε με... λάσο) και ο Μάνταλος (τέσσερα).
Πάμε παρακάτω. "Γκελάραμε" και πάμε την Πέμπτη στις Σέρρες όπου δεν περιμένω να δω τίποτε διαφορετικό αφενός γιατί το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό για να διορθωθούν πράγματα κι αφετέρου γιατί θα είναι το τρίτο (και μάλιστα εκτός έδρας) παιχνίδι της ΑΕΚ σε διάστημα μίας εβδομάδας. Τουλάχιστον να μην έχουμε τόσους πολλούς απόντες...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου