Κι όμως, το καμπανάκι είχε χτυπήσει...
Το... καμπανάκι είχε χτυπήσει στο παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν το ακούσαμε; Δεν το σπουδαιολογήσαμε; Ή απλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι (διορθωτικό) σε διάστημα λίγων ημερών;
Η εικόνα των αναμετρήσεων με τον ΠΑΣ Γιάννινα εντός έδρας και με τον Άρη στο "Κλεάνθης Βικελίδης" ομοιάζουν αρκετά. Δεν είναι πανομοιότυπα τα δύο ματς, αλλά το... σενάριο είναι το ίδιο. Η ΑΕΚ μπήκε πιο δυνατά από τον αντίπαλό της και προηγήθηκε στο σκορ.
Μετά υπέστη χαλάρωση - καθίζηση, με αποτέλεσμα ο αντίπαλος να το "γυρίσει" το παιχνίδι. Κάπου εκεί η ΑΕΚ "ξυπνά" και το... "ξαναγυρίζει"! Το μόνο που αλλάζει είναι ο επίλογος των δύο αγώνων. Και ο επίλογος είναι διαφορετικός γιατί και οι συνθήκες διαφέρουν.
Άλλο το να παίζεις με τον ουραγό ΠΑΣ Γιάννινα στο γήπεδό σου και άλλο με την πέμπτη ομάδα του πρωταθλήματος εκτός έδρας. Κάπως έτσι στο πρώτο ματς νικάς, ενώ στο δεύτερο ισοφαρίζεσαι στις καθυστερήσεις. Δεν με "χάλασε" το αποτέλεσμα, η ισοπαλία στο πρόγραμμα είναι.
Με "χάλασε" με τον τρόπο που ήρθε, στο φινάλε των καθυστερήσεων σε ένα παιχνίδι που ήταν δικό σου (μας)! Με "χάλασε" που ο Άρης σκόραρε τρεις φορές σε μόλις έξι τελικές προσπάθειες (το τονίζω: τελικές, όχι ευκαιρίες). Με "χάλασε" που ο Κουέστα χρειάστηκε να επέμβει τρεις - τέσσερις (ή και περισσότερες δεν θυμάμαι) φορές και ο Στάνκοβιτς... καμία. Τρεις φορές πήγε η μπάλα με αξιώσεις στην εστία και... ισάριθμα γκολ του Άρη.
Ως ουδέτερος παρατηρητής (απ' έξω από τον χορό δηλαδή) αδυνατώ να κατανοήσω τα (μεγάλα) σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας. Σε στιγμές πατάει γκάζι και σε στιγμές... εξαφανίζεται από το γήπεδο!
Το έχουμε ξαναδεί το έργο μέσα στην σεζόν (περισσότερες φορές από όσες θα θέλαμε), αλλά υπέθεσα πως όταν "ξεμπερδέψαμε" από τις υπόλοιπες διοργανώσεις και εστιάσαμε μόνο στο πρωτάθλημα τέτοια φαινόμενα δεν θα τα ξαναέβλεπα.
Υπάρχει βέβαια και άλλη ανάγνωση στο παιχνίδι, αυτή του ουδέτερου φιλάθλου που είδε έξι τέρματα, δύο πέναλτι, εναλλαγές στο σκορ και αγωνία μέχρι τέλους. Τελικά η εικόνα του αγώνα στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" ήταν καλή αν είσαι ουδέτερος ποδοσφαιρόφιλος, φίλαθλος του Άρη και φίλαθλος των (συν)διεκδικητών του τίτλου (ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού).
Δηλαδή ήταν απολαυστικό παιχνίδι για όλους πλην των φίλων της ΑΕΚ! Ασυναίσθητα έφερα στον νου μου το αντίστοιχο περσινό ματς της κανονικής σεζόν. Εκείνη την "διαστημική" ΑΕΚ και το 2-0 (με Σιμάνσκι και Λιβάι) που έδειχνε τόσο "λίγο" με βάση την εικόνα του αγώνα.
Ολοκληρώσαμε την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην δεύτερη θέση και συνεχίζουμε. Το "αληθινό" πρωτάθλημα τώρα ξεκινά, παρότι τα play off δεν τα "χωνεύω"! Διαβάστε την στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής:
Η εικόνα των αναμετρήσεων με τον ΠΑΣ Γιάννινα εντός έδρας και με τον Άρη στο "Κλεάνθης Βικελίδης" ομοιάζουν αρκετά. Δεν είναι πανομοιότυπα τα δύο ματς, αλλά το... σενάριο είναι το ίδιο. Η ΑΕΚ μπήκε πιο δυνατά από τον αντίπαλό της και προηγήθηκε στο σκορ.
Μετά υπέστη χαλάρωση - καθίζηση, με αποτέλεσμα ο αντίπαλος να το "γυρίσει" το παιχνίδι. Κάπου εκεί η ΑΕΚ "ξυπνά" και το... "ξαναγυρίζει"! Το μόνο που αλλάζει είναι ο επίλογος των δύο αγώνων. Και ο επίλογος είναι διαφορετικός γιατί και οι συνθήκες διαφέρουν.
Άλλο το να παίζεις με τον ουραγό ΠΑΣ Γιάννινα στο γήπεδό σου και άλλο με την πέμπτη ομάδα του πρωταθλήματος εκτός έδρας. Κάπως έτσι στο πρώτο ματς νικάς, ενώ στο δεύτερο ισοφαρίζεσαι στις καθυστερήσεις. Δεν με "χάλασε" το αποτέλεσμα, η ισοπαλία στο πρόγραμμα είναι.
Με "χάλασε" με τον τρόπο που ήρθε, στο φινάλε των καθυστερήσεων σε ένα παιχνίδι που ήταν δικό σου (μας)! Με "χάλασε" που ο Άρης σκόραρε τρεις φορές σε μόλις έξι τελικές προσπάθειες (το τονίζω: τελικές, όχι ευκαιρίες). Με "χάλασε" που ο Κουέστα χρειάστηκε να επέμβει τρεις - τέσσερις (ή και περισσότερες δεν θυμάμαι) φορές και ο Στάνκοβιτς... καμία. Τρεις φορές πήγε η μπάλα με αξιώσεις στην εστία και... ισάριθμα γκολ του Άρη.
Ως ουδέτερος παρατηρητής (απ' έξω από τον χορό δηλαδή) αδυνατώ να κατανοήσω τα (μεγάλα) σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας. Σε στιγμές πατάει γκάζι και σε στιγμές... εξαφανίζεται από το γήπεδο!
Το έχουμε ξαναδεί το έργο μέσα στην σεζόν (περισσότερες φορές από όσες θα θέλαμε), αλλά υπέθεσα πως όταν "ξεμπερδέψαμε" από τις υπόλοιπες διοργανώσεις και εστιάσαμε μόνο στο πρωτάθλημα τέτοια φαινόμενα δεν θα τα ξαναέβλεπα.
Υπάρχει βέβαια και άλλη ανάγνωση στο παιχνίδι, αυτή του ουδέτερου φιλάθλου που είδε έξι τέρματα, δύο πέναλτι, εναλλαγές στο σκορ και αγωνία μέχρι τέλους. Τελικά η εικόνα του αγώνα στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" ήταν καλή αν είσαι ουδέτερος ποδοσφαιρόφιλος, φίλαθλος του Άρη και φίλαθλος των (συν)διεκδικητών του τίτλου (ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού).
Δηλαδή ήταν απολαυστικό παιχνίδι για όλους πλην των φίλων της ΑΕΚ! Ασυναίσθητα έφερα στον νου μου το αντίστοιχο περσινό ματς της κανονικής σεζόν. Εκείνη την "διαστημική" ΑΕΚ και το 2-0 (με Σιμάνσκι και Λιβάι) που έδειχνε τόσο "λίγο" με βάση την εικόνα του αγώνα.
Ολοκληρώσαμε την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην δεύτερη θέση και συνεχίζουμε. Το "αληθινό" πρωτάθλημα τώρα ξεκινά, παρότι τα play off δεν τα "χωνεύω"! Διαβάστε την στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής:
Άρης - ΑΕΚ 3-3
3 Γκολ 3
1 Ασίστ 1
6 Τελικές προσπάθειες 16
5 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 8
0 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 4
1 Κεφαλιές 4
7 Αποκρούσεις 2
23 Επεμβάσεις 5
33 Κλεψίματα 37
14 Φάουλ 20
1 Οφσάιντ 0
0 Κόρνερ 8
49 Λάθη 45
0/3 Γεμίσματα 8/28
3 Γκολ 3
1 Ασίστ 1
6 Τελικές προσπάθειες 16
5 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 8
0 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 4
1 Κεφαλιές 4
7 Αποκρούσεις 2
23 Επεμβάσεις 5
33 Κλεψίματα 37
14 Φάουλ 20
1 Οφσάιντ 0
0 Κόρνερ 8
49 Λάθη 45
0/3 Γεμίσματα 8/28
Σε ατομικό επίπεδο, Άμραμπατ, Βίντα και Πόνσε οι σκόρερ. Στον Ελίασον πιστώθηκε η μοναδική ασίστ. Τις περισσότερες τελικές προσπάθειες είχαν ο Άμραμπατ και ο Κάλενς (από τρεις). Είναι χαρακτηριστικό πως ο Πόνσε και ο Βίντα σκόραραν στην μοναδική τελική που είχαν στο παιχνίδι.
4/4 γεμίσματα για τον (εξαιρετικό) Άμραμπατ, τα περισσότερα (αλλά με μικρό ποσοστό ευστοχίας) είχε ο Ελίασον (3/11). Από τα πόδια του Γενς Γιόνσον περνούσε περισσότερο το παιχνίδι της ΑΕΚ (οκτώ πάσες), από έξι είχαν ο Μάνταλος και ο Χατζισαφί και πέντε ο Λιούμπισιτς.
Στα περισσότερα λάθη υπέπεσε ο Άμραμπατ (επτά), έξι είχε ο Χατζισαφί, από πέντε ο Λιούμπισιτς και ο Πισάρο (στα 36 λεπτά που αγωνίσθηκε). Κορυφαίος στα κλεψίματα ο Ρότα με οκτώ, από πέντε είχαν οι Γιόνσον, Χατζισαφί και από τέσσερα οι Βίντα, Άμραμπατ. Στα περισσότερα φάουλ (τέσσερα) υπέπεσε ο Λιούμπισιτς, τα περισσότερα κέρδισε ο Ελίασον (τρία).
4/4 γεμίσματα για τον (εξαιρετικό) Άμραμπατ, τα περισσότερα (αλλά με μικρό ποσοστό ευστοχίας) είχε ο Ελίασον (3/11). Από τα πόδια του Γενς Γιόνσον περνούσε περισσότερο το παιχνίδι της ΑΕΚ (οκτώ πάσες), από έξι είχαν ο Μάνταλος και ο Χατζισαφί και πέντε ο Λιούμπισιτς.
Στα περισσότερα λάθη υπέπεσε ο Άμραμπατ (επτά), έξι είχε ο Χατζισαφί, από πέντε ο Λιούμπισιτς και ο Πισάρο (στα 36 λεπτά που αγωνίσθηκε). Κορυφαίος στα κλεψίματα ο Ρότα με οκτώ, από πέντε είχαν οι Γιόνσον, Χατζισαφί και από τέσσερα οι Βίντα, Άμραμπατ. Στα περισσότερα φάουλ (τέσσερα) υπέπεσε ο Λιούμπισιτς, τα περισσότερα κέρδισε ο Ελίασον (τρία).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου