Ο Anthony Martial και ο Marko Livaja...
Το παιχνίδι της περασμένη Τρίτης στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" για το κύπελλο (πρόκριση ΑΕΚ με 1-0 στο πρώτο ματς και 1-1 στον επαναληπτικό αγώνα και τα δύο γκολ από τον Μαρσιάλ) μου έφερε στον νου την "κόντρα" μας (επίσης για το κύπελλο) την αγωνιστική περίοδο 2019-2020.
Στο πρώτο παιχνίδι είχαμε επικρατήσει με 2-1. Στην ρεβάνς ο Άρης προηγήθηκε με τον Μαντσίνι (ο οποίος πλέον αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό). Στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων ο Ντιγκινί διπλασίασε τα γκολ της ομάδας του και ο Άρης "σφιχταγκάλιασε" (ουσιαστικά πανηγύριζε) την πρόκριση. Ώσπου ήρθε ο Μάρκο Λιβάια στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων για να μειώσει σε 2-1 και να στείλει το ματς στην παράταση. Εκεί ξαναχτύπησε (2-2) και η πρόκριση κατέβηκε στην Αθήνα μαζί με την αποστολή της ΑΕΚ.
Γιατί έκανα τον παραλληλισμό; Όχι μόνο για την παρόμοια εξέλιξη (νίκη με ένα γκολ στο πρώτο ματς, ισοπαλία στο δεύτερο), όχι μόνο για το πόσο καθοριστικοί ήταν τότε ο Μάρκο και ο τώρα Μαρσιάλ (από δύο γκολ), αλλά και γιατί βρίσκω μία ακόμη ομοιότητα ανάμεσα στους δύο ποδοσφαιριστές.
Ο Λιβάια ήρθε στην ΑΕΚ ως επιθετικός (είτε περιφερειακός, είτε φουνταριστός - τρομερή χημεία με Σέρχιο). Εκείνη την χρονιά ο Καρέρα τον "γύρισε" στο αριστερό άκρο της επίθεσης για να βρει χώρους, να συγκλίνει και να απειλεί. Δεν ήταν ο τυπικός ακραίος επιθετικός, αλλά ένα φορ που εκκινούσε από αριστερά (inside forward που λένε και στο χωριό μου).
Παρά την "μουρμούρα" του κόσμου ότι ο Μάρκο δεν είναι ακραίος και "χαραμίζεται" από αριστερά, ο Κροάτης επιθετικός έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με την φανέλα της ΑΕΚ και αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα σύμφωνα με την σχετική ψηφοφορία της διοργανώτριας Super League.
Ο Αντονί Μαρσιάλ από την άλλη την γνωρίζει την θέση. Εκεί αγωνιζόταν προτού μετακινηθεί μέσα στο "κουτί". Στην ΑΕΚ όμως ήρθε ως σέντερ φορ. Τελικά ούτε στην κορυφή της επίθεσης αγωνίζεται ούτε περιφερειακά δίπλα (ή πίσω) από τον φουνταριστό (εκτός των πρώτων του εμφανίσεων), αλλά αριστερά.
Λέγεται (αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, γιατί δεν το γνωρίζω) ότι το ζήτησε ο ίδιος. Όπως και ο Λιβάια δεν είναι ο τυπικός ακραίος (αν και στο παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Άρη μια χαρά έμενε στη γραμμή δίνοντας πλάτος στην επίθεση της ΑΕΚ) για αυτό και χρειάζονται οι ανάλογες προσαρμογές για να καλυφθεί το (όποιο) κενό όταν η ΑΕΚ βρίσκεται σε φάση άμυνας.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν κρίνω (και συγκρίνω) την ποδοσφαιρική αξία και το αγωνιστικό στυλ των δύο ποδοσφαιριστών, κάθε άλλο. Απλά αναφέρω το πόσο ομοιάζουν οι δύο περιπτώσεις...
Στο πρώτο παιχνίδι είχαμε επικρατήσει με 2-1. Στην ρεβάνς ο Άρης προηγήθηκε με τον Μαντσίνι (ο οποίος πλέον αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό). Στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων ο Ντιγκινί διπλασίασε τα γκολ της ομάδας του και ο Άρης "σφιχταγκάλιασε" (ουσιαστικά πανηγύριζε) την πρόκριση. Ώσπου ήρθε ο Μάρκο Λιβάια στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων για να μειώσει σε 2-1 και να στείλει το ματς στην παράταση. Εκεί ξαναχτύπησε (2-2) και η πρόκριση κατέβηκε στην Αθήνα μαζί με την αποστολή της ΑΕΚ.
Γιατί έκανα τον παραλληλισμό; Όχι μόνο για την παρόμοια εξέλιξη (νίκη με ένα γκολ στο πρώτο ματς, ισοπαλία στο δεύτερο), όχι μόνο για το πόσο καθοριστικοί ήταν τότε ο Μάρκο και ο τώρα Μαρσιάλ (από δύο γκολ), αλλά και γιατί βρίσκω μία ακόμη ομοιότητα ανάμεσα στους δύο ποδοσφαιριστές.
Ο Λιβάια ήρθε στην ΑΕΚ ως επιθετικός (είτε περιφερειακός, είτε φουνταριστός - τρομερή χημεία με Σέρχιο). Εκείνη την χρονιά ο Καρέρα τον "γύρισε" στο αριστερό άκρο της επίθεσης για να βρει χώρους, να συγκλίνει και να απειλεί. Δεν ήταν ο τυπικός ακραίος επιθετικός, αλλά ένα φορ που εκκινούσε από αριστερά (inside forward που λένε και στο χωριό μου).
Παρά την "μουρμούρα" του κόσμου ότι ο Μάρκο δεν είναι ακραίος και "χαραμίζεται" από αριστερά, ο Κροάτης επιθετικός έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με την φανέλα της ΑΕΚ και αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα σύμφωνα με την σχετική ψηφοφορία της διοργανώτριας Super League.
Ο Αντονί Μαρσιάλ από την άλλη την γνωρίζει την θέση. Εκεί αγωνιζόταν προτού μετακινηθεί μέσα στο "κουτί". Στην ΑΕΚ όμως ήρθε ως σέντερ φορ. Τελικά ούτε στην κορυφή της επίθεσης αγωνίζεται ούτε περιφερειακά δίπλα (ή πίσω) από τον φουνταριστό (εκτός των πρώτων του εμφανίσεων), αλλά αριστερά.
Λέγεται (αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, γιατί δεν το γνωρίζω) ότι το ζήτησε ο ίδιος. Όπως και ο Λιβάια δεν είναι ο τυπικός ακραίος (αν και στο παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Άρη μια χαρά έμενε στη γραμμή δίνοντας πλάτος στην επίθεση της ΑΕΚ) για αυτό και χρειάζονται οι ανάλογες προσαρμογές για να καλυφθεί το (όποιο) κενό όταν η ΑΕΚ βρίσκεται σε φάση άμυνας.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν κρίνω (και συγκρίνω) την ποδοσφαιρική αξία και το αγωνιστικό στυλ των δύο ποδοσφαιριστών, κάθε άλλο. Απλά αναφέρω το πόσο ομοιάζουν οι δύο περιπτώσεις...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου