Βλέπει Άρη και... σκοράρει (ο Μαρσιάλ)
Άρης - ΑΕΚ 1-1 στον επαναληπτικό αγώνα της φάσης των "16" του κυπέλλου Ελλάδος, με τους παίκτες του Ματίας Αλμέιδα να παίρνουν το εισιτήριο για τα προημιτελικά του θεσμού (όπου μας περιμένει ο ΠΑΟΚ) χάρη στη νίκη του πρώτου αγώνα με 1-0 και με συνολικό σκορ 2-1. Ο Μαρσιάλ και τα δύο τέρματα της ΑΕΚ, ο Μορόν το γκολ του Άρη.
Στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" είδαμε δύο... ΑΕΚ. Αυτήν της πρώτης ώρας του αγώνα (που μπήκε για να διαφυλάξει το 1-0) και εκείνη του τελευταίου ημιώρου (που πήρε την πρόκριση). Ποια ήταν η διαφορά;
Ξεκινήσαμε τον αγώνα έτσι: Μπρινιόλι, Χατζισαφί, Μουκουντί, Μήτογλου, Οντουμπάτζο, Γιόνσον, Περέιρα, Γκατσίνοβιτς, Κοϊτά, Λαμέλα, Πιερό και τον ολοκληρώσαμε έτσι: Μπρινιόλι, Πινέδα, Μουκουντί, Μήτογλου, Οντουμπάτζο, Γιόνσον, Περέιρα, Μαρσιάλ, Ελίασον, Σιμάνσκι, Γκαρσία.
Η παράθεση των ονομάτων των ποδοσφαιριστών νομίζω ότι αρκεί για να αιτιολογήσει την διαφορά. Μέτρια εμφάνιση, με καλό επίλογο (τόσο ως προς το σκορ, όσο και προς την αγωνιστική εικόνα) που εξωραΐζει κάπως την κατάσταση (σε συνδυασμό με την πρόκριση, καθώς στο φινάλε όλοι κρίνονται -κακώς- βάσει αποτελέσματος).
Ακόμη κι έτσι όμως η ομάδα σκόραρε τρεις φορές (έστω κι αν μέτρησε το ένα, πάντως δίχτυα βρήκε τρεις φορές), ενώ είχε και δοκάρι. Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ ΑΕΚ, ο Άρης είχε ένδεκα τελικές προσπάθειες (οι επτά στην εστία), δέκα η ΑΕΚ (επίσης οι επτά στην εστία).
Εξαιρετικός Μπρινιόλι, συμβατικά καλό το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και ο Οντουμπάτζο, σε κακό φεγγάρι ο Χατζισαφί. Η τριπλέτα Γιόνσον, Περέιρα, Λαμέλα δείχνει να μην "λειτουργεί", να μην υπάρχει "χημεία". Για τον Γιόνσον δεν έχω κατασταλάξει αν δεν είναι σε καλή κατάσταση (στα ματς με Ολυμπιακό και Άρη) ή απλά τρέχει και δεν φτάνει λόγω της παρουσίας των Περέιρα και Λαμέλα. (Πιθανώς να συμβαίνουν και τα δύο.)
Δείχνει οξύμωρο το ότι ο Περέιρα είχε καλύτερη εικόνα στο διάστημα που αγωνίσθηκε ως αριστερός μπακ (στην θέση του Χατζισαφί). Περίεργη επιλογή πάντως δεν είναι (με δεδομένο ότι έπρεπε να αντικατασταθεί ο Εχσάν και δεν υπήρχε αριστερό μπακ στον πάγκο). Αν το έχετε προσέξει, όταν η ΑΕΚ βρίσκεται σε φάση δημιουργίας πολλές φορές ο "Τούκου" γυρίζει στο αριστερό άκρο της άμυνας ως τρίτο στόπερ (σε διάταξη 3-1-6 όταν ξεκινά built-up η ομάδα), απλά τώρα το έκανε και σε φάση άμυνας (σε τετράδα βέβαια).
Εξαιρετικό ξεκίνημα ο Γκατσίνοβιτς, "έπεφτε" όσο περνούσε η ώρα. Καλύτερος (σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις του) στο δεξί άκρο της επίθεσης ο Κοϊτά αν και είναι φανερό ότι δεν έχει οικειοποιηθεί ακόμη την θέση (και τις κινήσεις που απαιτούνται).
Ο δεύτερος διακριθείς από τους αρχικούς ένδεκα ήταν ο Πιερό. Μπορεί να μην σκόραρε, αλλά γενικότερα η δουλειά του στο γήπεδο -σε όλα τα επίπεδα- ήταν εξαιρετική. Πολύ ευχάριστο νέο η επιστροφή του Νίκλας Ελίασον στην αγωνιστική δράση. Ξεκίνησε λίγο "μουδιασμένα" λογικό επειδή ήταν χωρίς ρυθμό, αλλά ανέβηκε και ήταν εξαιρετικός. Εύχομαι να λύθηκαν τα προσωπικά προβλήματα που είχε (ή μήπως έχει ακόμη;).
Τυπικά μπορεί η ΑΕΚ να αγωνίζεται με τον ίδιο σχηματισμό (4-2-3-1), αλλά είναι άλλη ομάδα (διαφορετική εννοώ, όχι καλύτερη ή χειρότερη) όταν αγωνίζονται στον άξονα οι Περέιρα, Λαμέλα, Πιερό και διαφορετική όταν παίζουν οι Πινέδα, Λιούμπισιτς, Λιβάι.
Αλλάζει το positioning, αλλάζει όλη η λογική της ομάδας τόσο σε φάση άμυνας, όσο και σε φάση δημιουργίας - επίθεσης. Για να έρθουμε και στον τίτλο (Βλέπει Άρη και... σκοράρει), ο Μαρσιάλ έχει σκοράρει τέσσερις φορές με την φανέλα της ΑΕΚ οι τρεις είναι κόντρα στον Άρη (στο 4-0 του πρωταθλήματος και στα δύο ματς του κυπέλλου).
Φαντάζει οξύμωρο αλλά έχει ενσωματωθεί πολύ πιο ομαλά (και πολύ πιο σύντομα) στο παιχνίδι της ΑΕΚ σε σχέση με τους Λαμέλα, Περέιρα παρότι ήρθε τελευταίος, προερχόμενος από αγωνιστική απραξία δέκα μηνών και χωρίς καλοκαιρινή προετοιμασία...
Στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" είδαμε δύο... ΑΕΚ. Αυτήν της πρώτης ώρας του αγώνα (που μπήκε για να διαφυλάξει το 1-0) και εκείνη του τελευταίου ημιώρου (που πήρε την πρόκριση). Ποια ήταν η διαφορά;
Ξεκινήσαμε τον αγώνα έτσι: Μπρινιόλι, Χατζισαφί, Μουκουντί, Μήτογλου, Οντουμπάτζο, Γιόνσον, Περέιρα, Γκατσίνοβιτς, Κοϊτά, Λαμέλα, Πιερό και τον ολοκληρώσαμε έτσι: Μπρινιόλι, Πινέδα, Μουκουντί, Μήτογλου, Οντουμπάτζο, Γιόνσον, Περέιρα, Μαρσιάλ, Ελίασον, Σιμάνσκι, Γκαρσία.
Η παράθεση των ονομάτων των ποδοσφαιριστών νομίζω ότι αρκεί για να αιτιολογήσει την διαφορά. Μέτρια εμφάνιση, με καλό επίλογο (τόσο ως προς το σκορ, όσο και προς την αγωνιστική εικόνα) που εξωραΐζει κάπως την κατάσταση (σε συνδυασμό με την πρόκριση, καθώς στο φινάλε όλοι κρίνονται -κακώς- βάσει αποτελέσματος).
Ακόμη κι έτσι όμως η ομάδα σκόραρε τρεις φορές (έστω κι αν μέτρησε το ένα, πάντως δίχτυα βρήκε τρεις φορές), ενώ είχε και δοκάρι. Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ ΑΕΚ, ο Άρης είχε ένδεκα τελικές προσπάθειες (οι επτά στην εστία), δέκα η ΑΕΚ (επίσης οι επτά στην εστία).
Εξαιρετικός Μπρινιόλι, συμβατικά καλό το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και ο Οντουμπάτζο, σε κακό φεγγάρι ο Χατζισαφί. Η τριπλέτα Γιόνσον, Περέιρα, Λαμέλα δείχνει να μην "λειτουργεί", να μην υπάρχει "χημεία". Για τον Γιόνσον δεν έχω κατασταλάξει αν δεν είναι σε καλή κατάσταση (στα ματς με Ολυμπιακό και Άρη) ή απλά τρέχει και δεν φτάνει λόγω της παρουσίας των Περέιρα και Λαμέλα. (Πιθανώς να συμβαίνουν και τα δύο.)
Δείχνει οξύμωρο το ότι ο Περέιρα είχε καλύτερη εικόνα στο διάστημα που αγωνίσθηκε ως αριστερός μπακ (στην θέση του Χατζισαφί). Περίεργη επιλογή πάντως δεν είναι (με δεδομένο ότι έπρεπε να αντικατασταθεί ο Εχσάν και δεν υπήρχε αριστερό μπακ στον πάγκο). Αν το έχετε προσέξει, όταν η ΑΕΚ βρίσκεται σε φάση δημιουργίας πολλές φορές ο "Τούκου" γυρίζει στο αριστερό άκρο της άμυνας ως τρίτο στόπερ (σε διάταξη 3-1-6 όταν ξεκινά built-up η ομάδα), απλά τώρα το έκανε και σε φάση άμυνας (σε τετράδα βέβαια).
Εξαιρετικό ξεκίνημα ο Γκατσίνοβιτς, "έπεφτε" όσο περνούσε η ώρα. Καλύτερος (σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις του) στο δεξί άκρο της επίθεσης ο Κοϊτά αν και είναι φανερό ότι δεν έχει οικειοποιηθεί ακόμη την θέση (και τις κινήσεις που απαιτούνται).
Ο δεύτερος διακριθείς από τους αρχικούς ένδεκα ήταν ο Πιερό. Μπορεί να μην σκόραρε, αλλά γενικότερα η δουλειά του στο γήπεδο -σε όλα τα επίπεδα- ήταν εξαιρετική. Πολύ ευχάριστο νέο η επιστροφή του Νίκλας Ελίασον στην αγωνιστική δράση. Ξεκίνησε λίγο "μουδιασμένα" λογικό επειδή ήταν χωρίς ρυθμό, αλλά ανέβηκε και ήταν εξαιρετικός. Εύχομαι να λύθηκαν τα προσωπικά προβλήματα που είχε (ή μήπως έχει ακόμη;).
Τυπικά μπορεί η ΑΕΚ να αγωνίζεται με τον ίδιο σχηματισμό (4-2-3-1), αλλά είναι άλλη ομάδα (διαφορετική εννοώ, όχι καλύτερη ή χειρότερη) όταν αγωνίζονται στον άξονα οι Περέιρα, Λαμέλα, Πιερό και διαφορετική όταν παίζουν οι Πινέδα, Λιούμπισιτς, Λιβάι.
Αλλάζει το positioning, αλλάζει όλη η λογική της ομάδας τόσο σε φάση άμυνας, όσο και σε φάση δημιουργίας - επίθεσης. Για να έρθουμε και στον τίτλο (Βλέπει Άρη και... σκοράρει), ο Μαρσιάλ έχει σκοράρει τέσσερις φορές με την φανέλα της ΑΕΚ οι τρεις είναι κόντρα στον Άρη (στο 4-0 του πρωταθλήματος και στα δύο ματς του κυπέλλου).
Φαντάζει οξύμωρο αλλά έχει ενσωματωθεί πολύ πιο ομαλά (και πολύ πιο σύντομα) στο παιχνίδι της ΑΕΚ σε σχέση με τους Λαμέλα, Περέιρα παρότι ήρθε τελευταίος, προερχόμενος από αγωνιστική απραξία δέκα μηνών και χωρίς καλοκαιρινή προετοιμασία...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου