Μήπως η ΑΕΚ «απενεργοποιεί» τον Levi García;

Γιατί ο Λιβάι είναι "χαμένος" και "εξαφανισμένος" στα (τελευταία κυρίως) παιχνίδια της ΑΕΚ; Γιατί δεν κάνει αισθητή την παρουσία του (τουλάχιστον στον βαθμό που προσδοκούμε); Γιατί δεν αποδίδει με βάση τις ικανότητες και τις δυνατότητές του;

Είναι ντεφορμέ; Είναι "συγκρατημένος" υπό τον φόβο νέου (πιθανού) τραυματισμού και το "πάει" πιο χαλαρά, χωρίς να "γκαζώνει"; Νομίζω πως όχι! Καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο τρόπος παιχνιδιού της ΑΕΚ δεν του ταιριάζει. Η (σχετικά) αργή ανάπτυξη που (κατά κανόνα) εφαρμόζει ιδιαίτερα στα τελευταία ματς η ΑΕΚ απενεργοποιεί το μεγάλο του προσόν, την ταχυδυναμικότητα.

Στο (σχεδόν) στατικό - set παιχνίδι η εκρηκτικότητα του Λιβάι "ακυρώνεται". Όταν ο αντίπαλος σε περιμένει οργανωμένος στο δικό του τρίτο (ακόμη και ο Παναθηναϊκός μας έπαιξε έτσι) η όποια εκρηκτικότητα και ταχυδυναμικότητα πάνε "περίπατο".

Όποτε του δόθηκε η δυνατότητα (βλέπε πχ την απίστευτη ενέργεια στην ασίστ στο Ηράκλειο, τις κούρσες και το δοκάρι στο εντός έδρας ματς με την Καλλιθέα ή την δημιουργία του 0-2 στην Λιβαδειά) "πατάει γκάζι" και εξαφανίζεται από το οπτικό πεδίο των αντιπάλων του.

Γράφαμε μετά το παιχνίδι του κυπέλλου στο γήπεδο της Τούμπας (και την πρόκριση στην παράταση επί του ΠΑΟΚ):

«Η εν λόγω τριάδα (σ.σ. (Μαρσιάλ, Περέιρα, Λαμέλα) "έβγαλε" εκτός παιχνιδιού" τον Λιβάι Γκαρσία, ο οποίος είχε όρεξη και διάθεση, αλλά ήταν αποκομμένος. Θυμηθείτε την προ ημερών δήλωσή του ότι παίζει μεγάλο ρόλο (στην απόδοσή του) ο παίκτης που παίζει πίσω του, αυτό εννοούσε.»

Από τα δέκα τέρματα που έχει πετύχει στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο ο Λιβάι (πέντε στο πρωτάθλημα και πέντε στην Ευρώπη), τα οκτώ τα σημείωσε έχοντας τον Λιούμπισιτς πίσω του (τα άλλα δύο είναι με τον Μάνταλο στο "δέκα").

Όσον αφορά την Ευρώπη (πέντε γκολ σε τρία ματς), η τριάδα που έπαιξε πίσω από τον Λιβάι ήταν (από αριστερά προς τα δεξιά) οι Γκατσίνοβιτς, Λιούμπισιτς, Ελίασον (πλην του ματς στην Ανδόρρα που έπαιξε στην θέση του Νίκλας ο Πάολο Φερνάντες).

Τι μας εξασφαλίζει αυτή η τετράδα; Ταχύτητα στο τελευταίο τρίτο του αντιπάλου, αυτήν που απουσιάζει από τα τελευταία παιχνίδια της ΑΕΚ καθώς προτιμούνται ποδοσφαιριστές με άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά (αλλά όχι ταχυδυναμικοί).

Ήθελα από καιρό να το γράψω, αλλά... δεν τόλμησα. Μήπως σε αυτό που παρουσιάζει τελευταία η ΑΕΚ ταιριάζει περισσότερο ο Πιερό (σε σχέση με τον Λιβάι); Δεν υπονοώ ότι είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής, απλά τα τεχνικά του χαρακτηριστικά (target man) ίσως ταιριάζει περισσότερο στην σχετικά αργή ανάπτυξη της ΑΕΚ με υψηλό ποσοστό κατοχής της μπάλας.

Το "πρόβλημα" είναι ότι δεν έχει δουλευθεί (σε βάθος) αυτό (με διαφορετικό τρόπο ψάχνεις τον Λιβάι, με διαφορετικό τον Πιερό), η ΑΕΚ επιθετικά είναι "χτισμένη" (από την αρχή της θητείας του Ματίας) στο αγωνιστικό στυλ του Λιβάι.

Ο Λιβάι Γκαρσία μέχρι τώρα στην σεζόν έχει σκοράρει δέκα (10) φορές σε πενήντα (50) τελικές προσπάθειες, ενώ έχει μοιράσει και δύο ασίστ. Μία στο πρωτάθλημα (σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία της Super League, δύο σύμφωνα με το Transfermarkt κι άλλες εξειδικευμένες ιστοσελίδες καθώς του πιστώνουν ως ασίστ την πάσα στο γκολ του Ελίασον στην Λιβαδειά) και μία στα προκριματικά του Conference League.

Όλα αυτά σε 21 παιχνίδια, τα 18 ως βασικός, ενώ σε τρία πέρασε ως αλλαγή (όποτε είναι στην αποστολή αγωνίζεται είτε ως βασικός, είτε ως αλλαγή). Τα στατιστικά του στο Ελληνικό πρωτάθλημα (με βάση τις ιστοσελίδες SofaScore και FotMob):

➺ Γκολ: 5
➺ Τελικές προσπάθειες: 40
➺ Τελικές στον στόχο: 8
➺ Γκολ ανά αγώνα: 0,3
➺ Τελικές ανά παιχνίδι: 2,7
➺ Τελικές στον στόχο ανά αγώνα: 0,5
➺ Γκολ εντός περιοχής: 5/32
➺ Γκολ εκτός περιοχής: 0/8
➺ Γκολ με κεφαλιές: 2
➺ Γκολ με το αριστερό: 2
➺ Γκολ με το δεξί: 1
➺ Επαφές με την μπάλα: 410
➺ Επαφές στην αντίπαλη περιοχή: 91
➺ Επαφές με την μπάλα ανά αγώνα: 27,3
➺ Επιτυχημένες πάσες: 176
➺ Πάσες κλειδιά ανά αγώνα: 1,2
➺ Πάσες ανά αγώνα: 11,7 (79%)
➺ Πάσες ανά αγώνα στην άμυνα: 2,3 (92%)
➺ Πάσες ανά αγώνα στην επίθεση: 9,5 (74%)
➺ Επιτυχημένες μακρινές μπαλιές ανά αγώνα: 0,4 (67%)
➺ Επιτυχημένες λόμπες ανά αγώνα: 0,1 (50%)
➺ Επιτυχημένες σέντρες ανά αγώνα: 0,1 (13%)
➺ Κοψίματα ανά παιχνίδι: 0,1
➺ Τάκλιν ανά αγώνα: 0,2
➺ Κερδισμένη κατοχή ανά αγώνα: 0,5
➺ Ανακτήσεις: 17
➺ Ανακτήσεις μπάλας ανά αγώνα: 1,1
➺ Αποκρούσεις ανά παιχνίδι: 0,4
➺ Κερδισμένη κατοχή στο 1/3ο του αντιπάλου: 8
➺ Επιτυχημένες τρίπλες: 16
➺ Επιτυχημένες ντρίπλες ανά παιχνίδι: 1,1 (52%)
➺ Σύνολο κερδισμένων μονομαχιών ανά παιχνίδι: 3,7 (45%)
➺ Κερδισμένες μονομαχίες εδάφους ανά παιχνίδι: 2,0 (46%)
➺ Κερδισμένες εναέριες μονομαχίες ανά παιχνίδι: 1,7 (43%)
➺ Φάουλ (κατά) ανά παιχνίδι: 0,7
➺ Φάουλ (υπέρ) ανά παιχνίδι: 0,8

Τα (βασικά) τεχνικά στοιχεία του Λιβάι (ως κεντρικός επιθετικός) ταιριάζουν κυρίως:

1) Σε ομάδες που παίζουν "ταμπούρι" και (αντ)επιτίθενται άμεσα με βαθιές μπάλες.

2) Σε ομάδες που πιέζουν ψηλά, κλέβουν μπάλες και εξαπολύουν επιθέσεις χωρίς χρονοτριβή.

3) Σε ομάδες που περιμένουν στο δικό τους μισό του γηπέδου και παίζουν επίσης άμεσο ποδόσφαιρο μετάβασης - αντεπίθεσης.

Το βασικά του προσόντα είναι η ταχύτητα, ή έκρηξη, η ένταση και το ότι μπορεί να δημιουργήσει (και) από μόνος του (είτε για τον εαυτό του, είτε για τους συμπαίκτες του) κινδύνους στην αντίπαλη εστία (δεν είναι δηλαδή από τα σέντερ φορ που θέλουν αποκλειστικά "τάισμα" όπως ο Πιερό φέτος ή ο Πόνσε πέρυσι).

Την αγωνιστική περίοδο του νταμπλ (2022-2023), πιθανά την πιο πλήρη σεζόν του Λιβάι με τα κιτρινόμαυρα, σκόραρε 18 φορές και μοίρασε επτά (7) ασίστ σε 37 παιχνίδια.

Να θυμηθούμε ποιους είχε πίσω του; Τον "Γκάτσι" από αριστερά, τον Αραούχο περιφερειακό επιθετικό (και τον Τσούμπερ όταν στα τελειώματα τραυματίσθηκε ο Σέρχιο) και τον Άμραμπατ από δεξιά (συν τον Ελίασον, ο οποίος έχασε ένα κομμάτι της σεζόν λόγω του τραυματισμού του στην Τρίπολη). Από πίσω τους, ο Πινέδα.

Πέντε "πυραυλοκίνητοι" ποδοσφαιριστές μεσοεπιθετικά. Τα προσόντα του Λιβάι αξιοποιήθηκαν πλήρως. Η λύση του (επιθετικού) προβλήματος της ΑΕΚ στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου περνά μέσα (και) την καλύτερη αξιοποίηση του Λιβάι Γκαρσία...