Κάτι κουρασμένα παλληκάρια...
Θυμήθηκα τον τίτλο της (κλασικής) Ελληνικής ταινίας - κωμωδίας της δεκαετίας του εξήντα παρακολουθώντας την αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Παναιτωλικό. Χωρίς ενέργεια, χωρίς ταχύτητα, χωρίς δυνάμεις, χωρίς εκρήξεις. Ανάπτυξη σε.... αργή κίνηση (slow motion που λένε και στο χωριό μου).
Υπάρχουν και αυτές οι νίκες στο πρόγραμμα, θα μπορούσε να πει κάποιος. Ναι, αλλά ως εξαίρεση! Στην ΑΕΚ είναι ο κανόνας και αυτό συνιστά πρόβλημα. Μπορεί μία νίκη να "σκεπάζει" τα πάντα (όλοι βάσει αποτελεσμάτων κρινόμαστε), αλλά προτιμώ να... "γκρινιάξω" μετά από νίκη παρά μετά από ήττα (εκεί που χάνεται το μέτρο και διαβάζουμε ακρότητες).
Ο Ευγένιος Γκέραρντ και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς συνήθιζαν να τα "χώνουν" στους παίκτες τους μετά από νίκες, όχι μετά από ήττες γνωρίζοντας ότι είναι πιο δεκτικός ο οργανισμός του ποδοσφαιριστή στις παρατηρήσεις. (Όταν έχεις τα νεύρα σου γιατί έχασες κι ακούς και τον προπονητή να στα "ψάλλει" θες να τον... δείρεις εκείνη την ώρα κι όχι να τον ακούσεις.)
Μα, μειώσαμε, είμαστε στον μείον τέσσερα πλέον, είμαστε εντός της διεκδίκησης του τίτλου. Ναι αλλά αυτό συμβαίνει γιατί και οι συνδιεκδικητές σου είναι εξίσου κακοί με εσένα (φέτος). Την σεζόν του νταμπλ η ΑΕΚ ολοκλήρωσε την κανονική σεζόν με 59 βαθμούς. Πέρυσι επίσης με 59. Αυτή την στιγμή έχουμε σαράντα (40) βαθμούς και απομένουν έξι αγωνιστικές. Ακόμη και το απόλυτο σε νίκες να κάνουμε (που δεν το βλέπω) θα είμαστε στο μείον (έστω κι ένα) σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν του Ματίας.
Λόγοι για να χαμογελάς:
1) Η νίκη. Πάντα όταν νικά η ομάδα σου, χαμογελάς. Εύκολα ή δύσκολα, με καλή ή μέτρια απόδοση αυτό που μετρά στο τέλος της "μάχης" είναι η νίκη και οι τρεις βαθμοί.
2) Το μηδέν παθητικό. Μπορεί να τέθηκαν αντιμέτωποι η καλύτερη άμυνα (ΑΕΚ) κόντρα στην δεύτερη χειρότερη επίθεση (Παναιτωλικός) του πρωταθλήματος, αλλά έχουμε ήδη διαπιστώσει πόσο "δυσκοίλια" είναι η ομάδα όταν δέχεται (ιδιαίτερα πρώτη) γκολ. Και η ομάδα του Αγρινίου τις βρήκε τις στιγμές της παρά το ότι δημιούργησε (μόλις) πέντε τελικές προσπάθειες όλες εντός περιοχής (οι περισσότερες βέβαια μετά το 1-0).
3) Η επιστροφή του Μαρσιάλ στα γκολ. Πέμπτο τέρμα στο πρωτάθλημα και έβδομο συνολικά στην σεζόν για τον Γάλλο σούπερ σταρ, που είχε να σκοράρει από το πρώτο παιχνίδι του έτους, στον Βόλο. Γκολ - δείγμα της (πολύ) υψηλής του ποιότητας παρότι εξακολουθεί να αγωνίζεται με "σβηστές τις μηχανές"!
Στο θέμα του Μαρσιάλ έχουμε αναφερθεί πολλάκις και πιθανά θα συνεχίσουμε να το κάνουμε όσο η απόδοσή του κινείται σε "ρηχά νερά", ωστόσο είναι από τους πλέον επιδραστικούς παίκτες της ΑΕΚ (έστω της ΑΕΚ του "μισό - μηδέν") με συμμετοχή σε εννέα τέρματα (επτά γκολ συν δύο ασίστ).
4) Η ασίστ του Πινέδα. Μαγική η κάθετη του Ορμπελίν. Δεύτερη ασίστ στο πρωτάθλημα και τρίτη στην σεζόν για τον διεθνή Μεξικανό ποδοσφαιριστή. (Η ιστοσελίδα transfermarkt του πιστώνει μία ακόμη ασίστ στο πρωτάθλημα, για την ακρίβεια στο 4-0 επί του Άρη.
Πιθανολογώ ότι θα εννοεί ότι έχει συμμετοχή σε γκολ με το κερδισμένο πέναλτι, γιατί ασίστ σε εκείνο το ματς δεν είχε βγάλει.) Τον θέλουμε πιο ενεργό και στο σκοράρισμα καθώς φέτος δεν έχει βρει δίχτυα. Υπενθυμίζω ότι την αγωνιστική περίοδο του νταμπλ σκόραρε δέκα φορές (οι εννέα στο πρωτάθλημα), ενώ πέρυσι σκόραρε τέσσερις φορές.
5) Η "επιστροφή" του Ελίασον. Ο Νίκλας πέρασε στον αγωνιστικό χώρο στο 87ο λεπτό στην θέση του Λαμέλα. Αν δεν με απατά η μνήμη η αμέσως προηγούμενη εμφάνισή του ήταν στο παιχνίδι της Θεσσαλονίκης με τον Άρη για το κύπελλο, στις 3 Δεκεμβρίου 2024. Είχε περάσει (επίσης) ως αλλαγή στην θέση του Κοϊτά. Ελπίζω (και θέλω να πιστεύω) ότι η χθεσινή ολιγόλεπτη συμμετοχή σημαίνει πως θα επανενεργοποιηθεί πλήρως.
6) Η φάση του (μοναδικού) γκολ. Στο βίντεο με τα στιγμιότυπα δεν φαίνεται (καθώς η φάση ξεκινά από την σέντρα - αλλαγή παιχνιδιού του Πινέδα στον Χατζισαφί), αλλά η όλη δημιουργία είναι δείγμα των νεών στοιχείων που έχει εισάγει φέτος ο Ματίας στο παιχνίδι της ΑΕΚ, το built-up (που λέμε και στο χωριό μου).
Η φάση ξεκινά από τον Στρακόσα και η ομάδα αλλάζει 14 πάσες με μεταφορά παιχνδιού πρώτα στα δεξιά και μετά προς τα αριστερά μέχρι να κάνει το "μαγικό" του ο Μαρσιάλ. Το κακό είναι πως δεν το βλέπουμε με μεγαλύτερη συχνότητα.
Λόγοι προβληματισμού:
1) Το "πούλμαν". Τρεις κεντρικοί αμυντικοί και όλοι οι αντίπαλοι μαζεμένοι στο ένα τρίτο του γηπέδου. Πόσες φορές δεν το έχουμε δει φέτος το έργο από τους αντιπάλους της ΑΕΚ. Και όσο (δείχνει να) πιάνει, τόσο πιο συχνά θα το βλέπουμε. Το θέμα είναι ότι για αμόμη μία φορά δεν είχαμε απάντηση στο "πούλμαν". Αργό (στα όρια του... βαρετού) και φλύαρο ποδόσφαιρο, με πολλές πάσες και ανούσια κατοχή. Ο Γόρδιος δεσμός δεν (φαίνεται να) λύνεται (ακόμη).
2) Η έλλειψη δημιουργίας ακόμη και μετά το γκολ. Σε συνθήκες "πούλμαν" η ομάδα ζορίζεται. Το ίδιο παθαίνει όμως και μετά το 1-0, όπου ο Παναιτωλικός υποχρεώθηκε να ανοιχθεί και να αφήσει (πολλούς) χώρους ελεύθερους. Ούτε εκεί είδαμε (σημαντική) δημιουργικότητα από την ΑΕΚ. Δεν είδαμε την ομάδα να βγαίνει σωστά και γρήγορα μπροστά.
Είναι ένα πρόβλημα, στο οποίο αναφερθήκαμε και στην αναμέτρηση της Τούμπας για το κύπελλο. Η ομάδα δυσκολεύεται να απειλήσει και να δημιουργήσει στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου σχεδόν σε οποιαδήποτε συνθήκη, είτε μαζεύεται ο αντίπαλος στην άμυνά του, είτε ανοίγεται και της δίνει χώρους.
3) Οι λιγοστές τελικές της επιθετικής τριπλέτας. Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τον αγώνα με 73% ποσοστό κατοχής της μπάλας. Με τέτοιο νούμερο οι μόλις τέσσερις τελικές προσπάθειες των πέντε ποδοσφαιριστών που αγωνίσθηκαν στην επιθετική τριπλέτα δεν είναι απλά λιγοστές, αλλά ελάχιστες.
Ξεκινήσαμε το ματς με επιθετική τριάδα τους Μαρσιάλ στα αριστερά (1), Λιβάι στην κορυφή (3) και Λαμέλα από δεξιά (0) κι ολοκληρώσαμε το παιχνίδι με Μαρσιάλ, Πιερό (0) και Ελίασον (0). Το ότι οι πέντε επιθετικοί σου έχουν μόλις τέσσερις τελικές σε εντός έδρας παιχνίδι με συντριπτική κατοχή μπάλας συνιστά πρόβλημα, έτσι δεν είναι;
4) Η τριάδα πίσω από τον Λιβάι. Μαρσιάλ, Λαμέλα και Περέιρα αφαιρούν από την ΑΕΚ αθλητικότητα, ένταση, τρεξίματα και πίεση. Δεν αμφιβάλει κανείς για την (μεγάλη) ατομική τους ποιότητα και την (τεράστια) εμπειρία τους και ότι σε παιχνίδια του "μισό - μηδέν" μπορούν να κάνουν την διαφορά και να είναι επιδραστικοί είτε με κάποιο γκολ (επτά ο Μαρσιάλ, δύο ο Λαμέλα), είτε με ασίστ (δύο ο Μαρσιάλ, τρεις ο Λαμέλα). Κατανοώ επίσης ότι κάθε επιλογή έχει το (υπολογισμένο;) ρίσκο της, υπό την έννοια του κάτι κερδίζεις και συνάμα κάτι χάνεις. Κατανοώ επίσης ότι πρόκειται για τα πιο "βαριά" σου συμβόλαια (με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται ως προς την διαχείριση).
MVP ο Πινέδα!
Αναδείχθηκε (και δικαίως) πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής (MVP) του αγώνα. Πέραν της συμβολής του στο γκολ (και δεν αναφέρομαι μόνο στην τρομερή ασίστ, αν δείτε προσεκτικά την φάση από την αρχή προσέξτε όλες τις κινήσεις του, πως αλλάζει παιχνίδι από δεξιά προς αριστερά στον Χατζισαφί και πόσο γρήγορα συγκλίνει στον άξονα για να συνδυαστεί με τον Μαρσιάλ) ήταν παντού κι έκανε τα πάντα!
Αν δείτε σε heat map τα σημεία του γηπέδου που "πάτησε" μόνο στη μικρή περιοχή του αντιπάλου και στο δεξί άκρο της άμυνάς μας δεν βρέθηκε.
Είχε 104 επαφές με την μπάλα (ο μόνος με τριψήφιο αριθμό στο παιχνίδι), 93% επιτυχημένες πάσες (75/81), δύο πάσες - "κλειδιά", 7/9 επιτυχημένες μακρινές μπαλιές, δύο (εκτός στόχου) τελικές προσπάθειες, 2/4 επιτυχημένες ντρίπλες, 2/3 εύστοχα γεμίσματα, 3/6 κερδισμένες μονομαχίες εδάφους και 3/3 εναέριες (παρότι δεν είναι... πρώτο μπόι), ένα κλέψιμο και μόλις ένα λάθος.
Το... οξύμωρο;
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα SofaScore, ο Χατζσαφί ήταν ο δεύτερος καλύτερος παίκτης του αγώνα (μετά τον Πινέδα)! Ο Ιρανός ποδοσφαιριστής συγκέντρωσε βαθμολογία 7,8 (7,9 ο Ορμπελίν)! Να σημειωθεί πως η βαθμολογία (ομάδας ή ποδοσφαιριστή) προκύπτει από τους μέσους όρους των (στατιστικών) πεπραγμένων (της ομάδας ή του παίκτη). Η (στατιστική) παρουσία του Χατζισαφί στο ματς με τον Παναιτωλικό:
➺ Λεπτά συμμετοχής: 97'
➺ Κλεψίματα: 1 (η SL του πιστώνει 3)
➺ Μονομαχίες εδάφους (κερδισμένες): 3 (2)
➺ Κερδισμένα φάουλ: 2
➺ Επαφές με την μπάλα: 95
➺ Ακριβείς πάσες: 63/74 (85%)
➺ Πάσες κλειδιά: 1
➺ Σέντρες (εύστοχες): 8 (2)
➺ Μακρινές μπαλιές (εύστοχες): 7 (5)
➺ Τελικές εντός στόχου: 1
Η στατιστική εικόνα του αγώνα
669 πάσες (έναντι 257), 27 σέντρες (και μόλις μία τελική με κεφαλιά) έναντι επτά, τέσσερις τελικές στον στόχο (μία ο Πανσερραϊκός), 12 τάκλιν (έναντι 17). Διαβάστε την στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης το βράδυ του Σαββάτου στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής (Super League):
Υπάρχουν και αυτές οι νίκες στο πρόγραμμα, θα μπορούσε να πει κάποιος. Ναι, αλλά ως εξαίρεση! Στην ΑΕΚ είναι ο κανόνας και αυτό συνιστά πρόβλημα. Μπορεί μία νίκη να "σκεπάζει" τα πάντα (όλοι βάσει αποτελεσμάτων κρινόμαστε), αλλά προτιμώ να... "γκρινιάξω" μετά από νίκη παρά μετά από ήττα (εκεί που χάνεται το μέτρο και διαβάζουμε ακρότητες).
Ο Ευγένιος Γκέραρντ και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς συνήθιζαν να τα "χώνουν" στους παίκτες τους μετά από νίκες, όχι μετά από ήττες γνωρίζοντας ότι είναι πιο δεκτικός ο οργανισμός του ποδοσφαιριστή στις παρατηρήσεις. (Όταν έχεις τα νεύρα σου γιατί έχασες κι ακούς και τον προπονητή να στα "ψάλλει" θες να τον... δείρεις εκείνη την ώρα κι όχι να τον ακούσεις.)
Μα, μειώσαμε, είμαστε στον μείον τέσσερα πλέον, είμαστε εντός της διεκδίκησης του τίτλου. Ναι αλλά αυτό συμβαίνει γιατί και οι συνδιεκδικητές σου είναι εξίσου κακοί με εσένα (φέτος). Την σεζόν του νταμπλ η ΑΕΚ ολοκλήρωσε την κανονική σεζόν με 59 βαθμούς. Πέρυσι επίσης με 59. Αυτή την στιγμή έχουμε σαράντα (40) βαθμούς και απομένουν έξι αγωνιστικές. Ακόμη και το απόλυτο σε νίκες να κάνουμε (που δεν το βλέπω) θα είμαστε στο μείον (έστω κι ένα) σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν του Ματίας.
Λόγοι για να χαμογελάς:
1) Η νίκη. Πάντα όταν νικά η ομάδα σου, χαμογελάς. Εύκολα ή δύσκολα, με καλή ή μέτρια απόδοση αυτό που μετρά στο τέλος της "μάχης" είναι η νίκη και οι τρεις βαθμοί.
2) Το μηδέν παθητικό. Μπορεί να τέθηκαν αντιμέτωποι η καλύτερη άμυνα (ΑΕΚ) κόντρα στην δεύτερη χειρότερη επίθεση (Παναιτωλικός) του πρωταθλήματος, αλλά έχουμε ήδη διαπιστώσει πόσο "δυσκοίλια" είναι η ομάδα όταν δέχεται (ιδιαίτερα πρώτη) γκολ. Και η ομάδα του Αγρινίου τις βρήκε τις στιγμές της παρά το ότι δημιούργησε (μόλις) πέντε τελικές προσπάθειες όλες εντός περιοχής (οι περισσότερες βέβαια μετά το 1-0).
3) Η επιστροφή του Μαρσιάλ στα γκολ. Πέμπτο τέρμα στο πρωτάθλημα και έβδομο συνολικά στην σεζόν για τον Γάλλο σούπερ σταρ, που είχε να σκοράρει από το πρώτο παιχνίδι του έτους, στον Βόλο. Γκολ - δείγμα της (πολύ) υψηλής του ποιότητας παρότι εξακολουθεί να αγωνίζεται με "σβηστές τις μηχανές"!
Στο θέμα του Μαρσιάλ έχουμε αναφερθεί πολλάκις και πιθανά θα συνεχίσουμε να το κάνουμε όσο η απόδοσή του κινείται σε "ρηχά νερά", ωστόσο είναι από τους πλέον επιδραστικούς παίκτες της ΑΕΚ (έστω της ΑΕΚ του "μισό - μηδέν") με συμμετοχή σε εννέα τέρματα (επτά γκολ συν δύο ασίστ).
4) Η ασίστ του Πινέδα. Μαγική η κάθετη του Ορμπελίν. Δεύτερη ασίστ στο πρωτάθλημα και τρίτη στην σεζόν για τον διεθνή Μεξικανό ποδοσφαιριστή. (Η ιστοσελίδα transfermarkt του πιστώνει μία ακόμη ασίστ στο πρωτάθλημα, για την ακρίβεια στο 4-0 επί του Άρη.
Πιθανολογώ ότι θα εννοεί ότι έχει συμμετοχή σε γκολ με το κερδισμένο πέναλτι, γιατί ασίστ σε εκείνο το ματς δεν είχε βγάλει.) Τον θέλουμε πιο ενεργό και στο σκοράρισμα καθώς φέτος δεν έχει βρει δίχτυα. Υπενθυμίζω ότι την αγωνιστική περίοδο του νταμπλ σκόραρε δέκα φορές (οι εννέα στο πρωτάθλημα), ενώ πέρυσι σκόραρε τέσσερις φορές.
5) Η "επιστροφή" του Ελίασον. Ο Νίκλας πέρασε στον αγωνιστικό χώρο στο 87ο λεπτό στην θέση του Λαμέλα. Αν δεν με απατά η μνήμη η αμέσως προηγούμενη εμφάνισή του ήταν στο παιχνίδι της Θεσσαλονίκης με τον Άρη για το κύπελλο, στις 3 Δεκεμβρίου 2024. Είχε περάσει (επίσης) ως αλλαγή στην θέση του Κοϊτά. Ελπίζω (και θέλω να πιστεύω) ότι η χθεσινή ολιγόλεπτη συμμετοχή σημαίνει πως θα επανενεργοποιηθεί πλήρως.
6) Η φάση του (μοναδικού) γκολ. Στο βίντεο με τα στιγμιότυπα δεν φαίνεται (καθώς η φάση ξεκινά από την σέντρα - αλλαγή παιχνιδιού του Πινέδα στον Χατζισαφί), αλλά η όλη δημιουργία είναι δείγμα των νεών στοιχείων που έχει εισάγει φέτος ο Ματίας στο παιχνίδι της ΑΕΚ, το built-up (που λέμε και στο χωριό μου).
Η φάση ξεκινά από τον Στρακόσα και η ομάδα αλλάζει 14 πάσες με μεταφορά παιχνδιού πρώτα στα δεξιά και μετά προς τα αριστερά μέχρι να κάνει το "μαγικό" του ο Μαρσιάλ. Το κακό είναι πως δεν το βλέπουμε με μεγαλύτερη συχνότητα.
Λόγοι προβληματισμού:
1) Το "πούλμαν". Τρεις κεντρικοί αμυντικοί και όλοι οι αντίπαλοι μαζεμένοι στο ένα τρίτο του γηπέδου. Πόσες φορές δεν το έχουμε δει φέτος το έργο από τους αντιπάλους της ΑΕΚ. Και όσο (δείχνει να) πιάνει, τόσο πιο συχνά θα το βλέπουμε. Το θέμα είναι ότι για αμόμη μία φορά δεν είχαμε απάντηση στο "πούλμαν". Αργό (στα όρια του... βαρετού) και φλύαρο ποδόσφαιρο, με πολλές πάσες και ανούσια κατοχή. Ο Γόρδιος δεσμός δεν (φαίνεται να) λύνεται (ακόμη).
2) Η έλλειψη δημιουργίας ακόμη και μετά το γκολ. Σε συνθήκες "πούλμαν" η ομάδα ζορίζεται. Το ίδιο παθαίνει όμως και μετά το 1-0, όπου ο Παναιτωλικός υποχρεώθηκε να ανοιχθεί και να αφήσει (πολλούς) χώρους ελεύθερους. Ούτε εκεί είδαμε (σημαντική) δημιουργικότητα από την ΑΕΚ. Δεν είδαμε την ομάδα να βγαίνει σωστά και γρήγορα μπροστά.
Είναι ένα πρόβλημα, στο οποίο αναφερθήκαμε και στην αναμέτρηση της Τούμπας για το κύπελλο. Η ομάδα δυσκολεύεται να απειλήσει και να δημιουργήσει στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου σχεδόν σε οποιαδήποτε συνθήκη, είτε μαζεύεται ο αντίπαλος στην άμυνά του, είτε ανοίγεται και της δίνει χώρους.
3) Οι λιγοστές τελικές της επιθετικής τριπλέτας. Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τον αγώνα με 73% ποσοστό κατοχής της μπάλας. Με τέτοιο νούμερο οι μόλις τέσσερις τελικές προσπάθειες των πέντε ποδοσφαιριστών που αγωνίσθηκαν στην επιθετική τριπλέτα δεν είναι απλά λιγοστές, αλλά ελάχιστες.
Ξεκινήσαμε το ματς με επιθετική τριάδα τους Μαρσιάλ στα αριστερά (1), Λιβάι στην κορυφή (3) και Λαμέλα από δεξιά (0) κι ολοκληρώσαμε το παιχνίδι με Μαρσιάλ, Πιερό (0) και Ελίασον (0). Το ότι οι πέντε επιθετικοί σου έχουν μόλις τέσσερις τελικές σε εντός έδρας παιχνίδι με συντριπτική κατοχή μπάλας συνιστά πρόβλημα, έτσι δεν είναι;
4) Η τριάδα πίσω από τον Λιβάι. Μαρσιάλ, Λαμέλα και Περέιρα αφαιρούν από την ΑΕΚ αθλητικότητα, ένταση, τρεξίματα και πίεση. Δεν αμφιβάλει κανείς για την (μεγάλη) ατομική τους ποιότητα και την (τεράστια) εμπειρία τους και ότι σε παιχνίδια του "μισό - μηδέν" μπορούν να κάνουν την διαφορά και να είναι επιδραστικοί είτε με κάποιο γκολ (επτά ο Μαρσιάλ, δύο ο Λαμέλα), είτε με ασίστ (δύο ο Μαρσιάλ, τρεις ο Λαμέλα). Κατανοώ επίσης ότι κάθε επιλογή έχει το (υπολογισμένο;) ρίσκο της, υπό την έννοια του κάτι κερδίζεις και συνάμα κάτι χάνεις. Κατανοώ επίσης ότι πρόκειται για τα πιο "βαριά" σου συμβόλαια (με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται ως προς την διαχείριση).
MVP ο Πινέδα!
Αναδείχθηκε (και δικαίως) πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής (MVP) του αγώνα. Πέραν της συμβολής του στο γκολ (και δεν αναφέρομαι μόνο στην τρομερή ασίστ, αν δείτε προσεκτικά την φάση από την αρχή προσέξτε όλες τις κινήσεις του, πως αλλάζει παιχνίδι από δεξιά προς αριστερά στον Χατζισαφί και πόσο γρήγορα συγκλίνει στον άξονα για να συνδυαστεί με τον Μαρσιάλ) ήταν παντού κι έκανε τα πάντα!
Αν δείτε σε heat map τα σημεία του γηπέδου που "πάτησε" μόνο στη μικρή περιοχή του αντιπάλου και στο δεξί άκρο της άμυνάς μας δεν βρέθηκε.
Είχε 104 επαφές με την μπάλα (ο μόνος με τριψήφιο αριθμό στο παιχνίδι), 93% επιτυχημένες πάσες (75/81), δύο πάσες - "κλειδιά", 7/9 επιτυχημένες μακρινές μπαλιές, δύο (εκτός στόχου) τελικές προσπάθειες, 2/4 επιτυχημένες ντρίπλες, 2/3 εύστοχα γεμίσματα, 3/6 κερδισμένες μονομαχίες εδάφους και 3/3 εναέριες (παρότι δεν είναι... πρώτο μπόι), ένα κλέψιμο και μόλις ένα λάθος.
Το... οξύμωρο;
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα SofaScore, ο Χατζσαφί ήταν ο δεύτερος καλύτερος παίκτης του αγώνα (μετά τον Πινέδα)! Ο Ιρανός ποδοσφαιριστής συγκέντρωσε βαθμολογία 7,8 (7,9 ο Ορμπελίν)! Να σημειωθεί πως η βαθμολογία (ομάδας ή ποδοσφαιριστή) προκύπτει από τους μέσους όρους των (στατιστικών) πεπραγμένων (της ομάδας ή του παίκτη). Η (στατιστική) παρουσία του Χατζισαφί στο ματς με τον Παναιτωλικό:
➺ Λεπτά συμμετοχής: 97'
➺ Κλεψίματα: 1 (η SL του πιστώνει 3)
➺ Μονομαχίες εδάφους (κερδισμένες): 3 (2)
➺ Κερδισμένα φάουλ: 2
➺ Επαφές με την μπάλα: 95
➺ Ακριβείς πάσες: 63/74 (85%)
➺ Πάσες κλειδιά: 1
➺ Σέντρες (εύστοχες): 8 (2)
➺ Μακρινές μπαλιές (εύστοχες): 7 (5)
➺ Τελικές εντός στόχου: 1
Η στατιστική εικόνα του αγώνα
669 πάσες (έναντι 257), 27 σέντρες (και μόλις μία τελική με κεφαλιά) έναντι επτά, τέσσερις τελικές στον στόχο (μία ο Πανσερραϊκός), 12 τάκλιν (έναντι 17). Διαβάστε την στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης το βράδυ του Σαββάτου στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής (Super League):
ΑΕΚ -Παναιτωλικός 1-0
1 Γκολ 0
1 Ασίστ 0
15 Τελικές προσπάθειες 5
8 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 5
6 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 0
1 Κεφαλιές 0
1 Αποκρούσεις 4
10 Επεμβάσεις 35
19 Κλεψίματα 20
15 Φάουλ 8
5 Οφσάιντ 0
7 Κόρνερ 4
31 Λάθη 31
14/39 Γεμίσματα 3/9
1 Γκολ 0
1 Ασίστ 0
15 Τελικές προσπάθειες 5
8 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 5
6 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 0
1 Κεφαλιές 0
1 Αποκρούσεις 4
10 Επεμβάσεις 35
19 Κλεψίματα 20
15 Φάουλ 8
5 Οφσάιντ 0
7 Κόρνερ 4
31 Λάθη 31
14/39 Γεμίσματα 3/9
Σε ατομικό επίπεδο
Από τρεις τελικές για Λιβάι και Περέιρα, από δύο για Πινέδα και Γιόνσον, ούτε μία από τις αλλαγές. 5/13 γεμίσματα από τον Λαμέλα, 3/7 για Μαρσιάλ, 2/3 για Οντουμπάτζο και Ορμπελίν και 2/10 από τον Χατζισαφί. Κανένα εύστοχο γέμισμα από τις αλλαγές.
86 (επιχειρούμενες) πάσες για Μουκουντί, 81 για Πινέδα, 80 για τον Βίντα 76 είχε ο Γιόνσον και 74 ο Χατζισαφί. 17 (από τις 669) πάσες προήλθαν από τις αλλαγές. Περισσότερα λάθη για τον Χατζισαφί (οκτώ), τον Μαρσιάλ (έξι) και τους Λαμέλα, Οντουμπάτζο (από τέσσερα).
"Αρχικλεφταραίοι" οι Βίντα, Χατζισαφί και Γιόνσον (από τρία κλεψίματα), δύο είχε ο Λαμέλα και ο Στρακόσα (κανένα οι αλλαγές). Τέσσερις επεμβάσεις είχε ο Βίντα, δύο ο Στρακόσα (που κατέγραψε και μία απόκρουση). Στα περισσότερα φάουλ υπέπεσε ο Μαρσιάλ (τρία), τα περισσότερα κέρδισαν ο Πινέδα και ο Χατζισαφί (από δύο).
Συνεχίζουμε με ντέρμπι "δικεφάλων" (το τέταρτο φετινό και δεύτερο στην Τούμπα)...
86 (επιχειρούμενες) πάσες για Μουκουντί, 81 για Πινέδα, 80 για τον Βίντα 76 είχε ο Γιόνσον και 74 ο Χατζισαφί. 17 (από τις 669) πάσες προήλθαν από τις αλλαγές. Περισσότερα λάθη για τον Χατζισαφί (οκτώ), τον Μαρσιάλ (έξι) και τους Λαμέλα, Οντουμπάτζο (από τέσσερα).
"Αρχικλεφταραίοι" οι Βίντα, Χατζισαφί και Γιόνσον (από τρία κλεψίματα), δύο είχε ο Λαμέλα και ο Στρακόσα (κανένα οι αλλαγές). Τέσσερις επεμβάσεις είχε ο Βίντα, δύο ο Στρακόσα (που κατέγραψε και μία απόκρουση). Στα περισσότερα φάουλ υπέπεσε ο Μαρσιάλ (τρία), τα περισσότερα κέρδισαν ο Πινέδα και ο Χατζισαφί (από δύο).
Συνεχίζουμε με ντέρμπι "δικεφάλων" (το τέταρτο φετινό και δεύτερο στην Τούμπα)...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου