Ξενέρωτο φινάλε...
Ξενέρωτο φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος της Super League όχι λόγω αποτελέσματος (0-0) στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης", αλλά λόγω της αγωνιστικής εικόνας της ομάδας. Αργό (στα όρια του... βαρετού) ποδόσφαιρο, με λίγες τελικές προσπάθειες και ακόμη λιγότερες ευκαιρίες μπροστά στις δύο εστίες.
Και πέρυσι (επίσης στο φινάλε της κανονικής σεζόν) η ΑΕΚ είχε αφήσει βαθμούς κόντρα στον αντίπαλο και στο ίδιο γήπεδο, αλλά τουλάχιστον είδαμε έξι γκολ, εναλλαγές στο σκορ και αγωνία μέχρι τέλους (το τελικό 3-3 διαμορφώθηκε με πέναλτι του Μορόν στο έβδομο λεπτό των καθυστερήσεων). "Ξεζουμισμένη" και χωρίς ψυχολογία - αυτοπεποίθηση η ομάδα, έλλειψε η ένταση, η φαντασία και η δημιουργία. Γιατί;
1) Κακή ψυχολογία και έλλειψη αυτοπεποίθησης μετά τις δύο ήττες. Είναι προφανές πως τα δύο παιχνίδια (πρωτάθλημα συν κύπελλο) με τον Ολυμπιακό που προηγήθηκαν και οι ισάριθμες ήττες επηρέασαν (σε μέγιστο βαθμό) την ψυχολογία της ομάδας. Ήταν ηλίου φαεινότερο σχεδόν σε όλες τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών.
2) Ο συντελεστής δυσκολίας της αναμέτρησης. Έχουμε την (κακή) συνήθεια να υποτιμάμε τον (εκάστοτε) αντίπαλο. Το γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" δεν αποτελεί μία εύκολη αποστολή για τον καθένα. Ούτε ο Ολυμπιακός (ήττα), ούτε ο Παναθηναϊκός (ήττα), ούτε ο ΠΑΟΚ (ισοπαλία και ήττα στην Τούμπα από τον Άρη), ούτε η ΑΕΚ (δύο φορές, σε πρωτάθλημα και κύπελλο) κατάφεραν να περάσουν νικηφόρα. Υπενθυμίζω ότι και στα τρία περσινά παιχνίδια στην Θεσσαλονίκη μόνο στα play off νίκησε η ΑΕΚ (με μπαλάρα και εκπληκτικό Άμραμπατ), στα άλλα οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες.
3) Οι (πολλές) απουσίες. Γιόνσον, Πινέδα, Μάνταλος, Οντουμπάτζο, Μαρσιάλ, Στρακόσα, Περέιρα, Κάλενς. Οκτώ απουσίες, ουκ ολίγες. Περιορισμένες οι (καλές) επιλογές στον πάγκο και ιδιαίτερα μετά την αποβολή του Μήτουγλου το πρόβλημα έγινε πιο έντονο.
Γιατί η ομάδα δεν τρέχει;
Το έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν (όπως πχ στο παιχνίδι του κυπέλλου στην Τούμπα) η ΑΕΚ δεν μπορεί να βγάλει αντεπίθεση, δεν μπορεί να τρέξει (με ή χωρίς την μπάλα στα πόδια). Καλό το "κοντρολαρισμένο" - set παιχνίδι κατοχής με τις πολλές πάσες, αλλά όταν σου δίνεται η δυνατότητα πρέπει να τρέξεις και στο "Κλεάνθης Βικελίδης" δεν έπαιξε μία αργή ομάδα (για να υπάρχει δικαιολογία).
"Γκάτσι" - Κοϊτά από αριστερά, Ρότα - Ελίασον από δεξιά, "Λιούμπι" στον άξονα Μήτογλου αντί Μουκουντί στο κέντρο της άμυνας. Ταχυδυναμικοί όλοι τους. Είναι άκρως χαρακτηριστικό το παράδειγμα του 18ου λεπτού. Ο Μπρινιόλι μπλοκάρει την μπάλα και θέλησε να παίξει γρήγορα για να βγάλει αντεπίθεση.
Κοιτάζει και ξανακοιτάζει για να σιγουρευθεί. Κανένα (μα, ΚΑΝΕΝΑΣ) δεν έκανε κίνηση να φύγει γρήγορα μπροστά και τελικά ο Ιταλός τερματοφύλακας έδωσε την μπάλα δίπλα του, στον Βίντα. Και όλα αυτά μόλις στο 18ο λεπτό (και όχι προς το τέλος που θα μπορούσε να επικαλεστεί κάποιος την κόπωση του αγώνα). Και μιας κι αναφερθήκαμε στον Μπρινιόλι, Αλμπέρτο κόψε τις ντρίπλες και τις προσποιήσεις εντός περιοχής - θα με κάνεις καρδιακό!
4-2-3-1
Λόγω των απουσιών του Πινέδα, του Μάνταλου και του Περέιρα ο Ματίας τροποποίησε ελαφρώς την διάταξη. Από το (κάτι σαν) 4-3-3 (με δύο "οκτάρια") στο (κάτι σαν) 4-2-3-1 (με "Λιούμπι" στο "οκτώ" και Λαμέλα στο "δέκα"). Μεγάλες διαφορές (τουλάχιστον προς το καλύτερο δεν είδαμε).
Και όμως θα μπορούσε (αν ήθελε) να παρουσιάσει μία εκδοχή του 4-3-3 με τον Γκατσίνοβιτς δεύτερο "οκτάρι" (και τον Πήλιο ή τον Χατζισαφί αριστερό μπακ) αν και πιθανότατα δεν έχει δουλευθεί στην προπόνηση. (Και ο Χατζισαφί μπορεί κάλλιστα να αγωνιστεί ως εσωτερικός μέσος, είναι θέση που την "έχει", στην Εθνική του αν δεν με απατά η μνήμη εκεί αγωνιζόταν και στην ΑΕΚ τον έχουμε δει εκεί επί Οφρυδόπουλου.)
Η στατιστική εικόνα του αγώνα
Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε το παιχνίδι με ποσοστό κατοχής μπάλας 60%, 13 τελικές προσπάθειες, τέσσερις στην εστία, 443 πάσες (μόλις 290 ο Αστέρας), 290 οι επιτυχημένες, 86/137 στο αντίπαλο τρίτο, 36/73 κερδισμένες μονομαχίες εδάφους, 22/34 κερδισμένες μονομαχίες αέρος, 17 σέντρες, 13 τάκλιν, 49 ανακτήσεις μπάλας, 64% (9/14) επιτυχημένες ντρίπλες, 25 επαφές στην περιοχή του πέναλτι (του αντιπάλου).
Διαβάστε την στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης το βράδυ του περασμένου Σαββάτου στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της Super League:
Και πέρυσι (επίσης στο φινάλε της κανονικής σεζόν) η ΑΕΚ είχε αφήσει βαθμούς κόντρα στον αντίπαλο και στο ίδιο γήπεδο, αλλά τουλάχιστον είδαμε έξι γκολ, εναλλαγές στο σκορ και αγωνία μέχρι τέλους (το τελικό 3-3 διαμορφώθηκε με πέναλτι του Μορόν στο έβδομο λεπτό των καθυστερήσεων). "Ξεζουμισμένη" και χωρίς ψυχολογία - αυτοπεποίθηση η ομάδα, έλλειψε η ένταση, η φαντασία και η δημιουργία. Γιατί;
1) Κακή ψυχολογία και έλλειψη αυτοπεποίθησης μετά τις δύο ήττες. Είναι προφανές πως τα δύο παιχνίδια (πρωτάθλημα συν κύπελλο) με τον Ολυμπιακό που προηγήθηκαν και οι ισάριθμες ήττες επηρέασαν (σε μέγιστο βαθμό) την ψυχολογία της ομάδας. Ήταν ηλίου φαεινότερο σχεδόν σε όλες τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών.
2) Ο συντελεστής δυσκολίας της αναμέτρησης. Έχουμε την (κακή) συνήθεια να υποτιμάμε τον (εκάστοτε) αντίπαλο. Το γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" δεν αποτελεί μία εύκολη αποστολή για τον καθένα. Ούτε ο Ολυμπιακός (ήττα), ούτε ο Παναθηναϊκός (ήττα), ούτε ο ΠΑΟΚ (ισοπαλία και ήττα στην Τούμπα από τον Άρη), ούτε η ΑΕΚ (δύο φορές, σε πρωτάθλημα και κύπελλο) κατάφεραν να περάσουν νικηφόρα. Υπενθυμίζω ότι και στα τρία περσινά παιχνίδια στην Θεσσαλονίκη μόνο στα play off νίκησε η ΑΕΚ (με μπαλάρα και εκπληκτικό Άμραμπατ), στα άλλα οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες.
3) Οι (πολλές) απουσίες. Γιόνσον, Πινέδα, Μάνταλος, Οντουμπάτζο, Μαρσιάλ, Στρακόσα, Περέιρα, Κάλενς. Οκτώ απουσίες, ουκ ολίγες. Περιορισμένες οι (καλές) επιλογές στον πάγκο και ιδιαίτερα μετά την αποβολή του Μήτουγλου το πρόβλημα έγινε πιο έντονο.
Γιατί η ομάδα δεν τρέχει;
Το έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν (όπως πχ στο παιχνίδι του κυπέλλου στην Τούμπα) η ΑΕΚ δεν μπορεί να βγάλει αντεπίθεση, δεν μπορεί να τρέξει (με ή χωρίς την μπάλα στα πόδια). Καλό το "κοντρολαρισμένο" - set παιχνίδι κατοχής με τις πολλές πάσες, αλλά όταν σου δίνεται η δυνατότητα πρέπει να τρέξεις και στο "Κλεάνθης Βικελίδης" δεν έπαιξε μία αργή ομάδα (για να υπάρχει δικαιολογία).
"Γκάτσι" - Κοϊτά από αριστερά, Ρότα - Ελίασον από δεξιά, "Λιούμπι" στον άξονα Μήτογλου αντί Μουκουντί στο κέντρο της άμυνας. Ταχυδυναμικοί όλοι τους. Είναι άκρως χαρακτηριστικό το παράδειγμα του 18ου λεπτού. Ο Μπρινιόλι μπλοκάρει την μπάλα και θέλησε να παίξει γρήγορα για να βγάλει αντεπίθεση.
Κοιτάζει και ξανακοιτάζει για να σιγουρευθεί. Κανένα (μα, ΚΑΝΕΝΑΣ) δεν έκανε κίνηση να φύγει γρήγορα μπροστά και τελικά ο Ιταλός τερματοφύλακας έδωσε την μπάλα δίπλα του, στον Βίντα. Και όλα αυτά μόλις στο 18ο λεπτό (και όχι προς το τέλος που θα μπορούσε να επικαλεστεί κάποιος την κόπωση του αγώνα). Και μιας κι αναφερθήκαμε στον Μπρινιόλι, Αλμπέρτο κόψε τις ντρίπλες και τις προσποιήσεις εντός περιοχής - θα με κάνεις καρδιακό!
4-2-3-1
Λόγω των απουσιών του Πινέδα, του Μάνταλου και του Περέιρα ο Ματίας τροποποίησε ελαφρώς την διάταξη. Από το (κάτι σαν) 4-3-3 (με δύο "οκτάρια") στο (κάτι σαν) 4-2-3-1 (με "Λιούμπι" στο "οκτώ" και Λαμέλα στο "δέκα"). Μεγάλες διαφορές (τουλάχιστον προς το καλύτερο δεν είδαμε).
Και όμως θα μπορούσε (αν ήθελε) να παρουσιάσει μία εκδοχή του 4-3-3 με τον Γκατσίνοβιτς δεύτερο "οκτάρι" (και τον Πήλιο ή τον Χατζισαφί αριστερό μπακ) αν και πιθανότατα δεν έχει δουλευθεί στην προπόνηση. (Και ο Χατζισαφί μπορεί κάλλιστα να αγωνιστεί ως εσωτερικός μέσος, είναι θέση που την "έχει", στην Εθνική του αν δεν με απατά η μνήμη εκεί αγωνιζόταν και στην ΑΕΚ τον έχουμε δει εκεί επί Οφρυδόπουλου.)
Η στατιστική εικόνα του αγώνα
Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε το παιχνίδι με ποσοστό κατοχής μπάλας 60%, 13 τελικές προσπάθειες, τέσσερις στην εστία, 443 πάσες (μόλις 290 ο Αστέρας), 290 οι επιτυχημένες, 86/137 στο αντίπαλο τρίτο, 36/73 κερδισμένες μονομαχίες εδάφους, 22/34 κερδισμένες μονομαχίες αέρος, 17 σέντρες, 13 τάκλιν, 49 ανακτήσεις μπάλας, 64% (9/14) επιτυχημένες ντρίπλες, 25 επαφές στην περιοχή του πέναλτι (του αντιπάλου).
Διαβάστε την στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης το βράδυ του περασμένου Σαββάτου στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της Super League:
Άρης - ΑΕΚ 0-0
0 Γκολ 0
0 Ασίστ 0
5 Τελικές προσπάθειες 13
2 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 6
2 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 1
1 Κεφαλιές 6
8 Αποκρούσεις 2
19 Επεμβάσεις 9
25 Κλεψίματα 23
15 Φάουλ 14
1 Οφσάιντ 3
4 Κόρνερ 3
43 Λάθη 41
4/13 Γεμίσματα 9/27
0 Γκολ 0
0 Ασίστ 0
5 Τελικές προσπάθειες 13
2 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 6
2 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 1
1 Κεφαλιές 6
8 Αποκρούσεις 2
19 Επεμβάσεις 9
25 Κλεψίματα 23
15 Φάουλ 14
1 Οφσάιντ 3
4 Κόρνερ 3
43 Λάθη 41
4/13 Γεμίσματα 9/27
Σε ατομικό επίπεδο, ο Ελίασον και ο Μουκουντί είχαν τις περισσότερες τελικές προσπάθειες (από τρεις), δύο είχε ο Βίντα. Εντυπωσιακό το ότι ο σέντερ φορ της ομάδας (Πιερό) έμεινε χωρίς τελική. 4/8 εύστοχα γεμίσματα ο Ρότα, μόλις 1/5 ο Λαμέλα και 1/4 ο Φερνάντες.
Μεγαλύτερη συνεισφορά στην κυκλοφορία της μπάλας είχαν ο (πιθανότατα ο κορυφαίος του γηπέδου) Λιούμπισιτς (60 πάσες), ο Βίντα (58), ο Σιμάνσκι (51), ο Μήτογλου (49) και ο Ρότα (45). Στα περισσότερα λάθη υπέπεσαν ο Σιμάνσκι (οκτώ), ο Πιερό (έξι) και ο Λαμέλα (πέντε).
Μεγαλύτερος "κλέφτης" ο Σιμάνσκι με έξι κλεψίματα, τέσσερα είχε ο Βίντα. Περισσότερες επεμβάσεις είχε ο Βίντα (τέσσερις στις εννέα, σχεδόν τις μισές). Στα περισσότερα λάθη υπέπεσαν ο Λαμέλα και ο Γκατσίνοβιτς (από τρία), τα περισσότερα κέρδισε ο Λιούμπισιτς (τρία). Ηρεμούμε, ξεκουραζόματε, "καθαρίζει" το μυαλό μας και πάμε για τα play off...
Μεγαλύτερη συνεισφορά στην κυκλοφορία της μπάλας είχαν ο (πιθανότατα ο κορυφαίος του γηπέδου) Λιούμπισιτς (60 πάσες), ο Βίντα (58), ο Σιμάνσκι (51), ο Μήτογλου (49) και ο Ρότα (45). Στα περισσότερα λάθη υπέπεσαν ο Σιμάνσκι (οκτώ), ο Πιερό (έξι) και ο Λαμέλα (πέντε).
Μεγαλύτερος "κλέφτης" ο Σιμάνσκι με έξι κλεψίματα, τέσσερα είχε ο Βίντα. Περισσότερες επεμβάσεις είχε ο Βίντα (τέσσερις στις εννέα, σχεδόν τις μισές). Στα περισσότερα λάθη υπέπεσαν ο Λαμέλα και ο Γκατσίνοβιτς (από τρία), τα περισσότερα κέρδισε ο Λιούμπισιτς (τρία). Ηρεμούμε, ξεκουραζόματε, "καθαρίζει" το μυαλό μας και πάμε για τα play off...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου