Μα, μόλις... μία τελική προσπάθεια;
Για την αναμέτρηση της 3ης αγωνιστικής των play off στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν από ποδοσφαιρικής - τακτικής προσέγγισης. Ένας μέτριος Ολυμπιακός και μία συμβατική καλή ανασταλτικά και ανύπαρκτη δημιουργικά ΑΕΚ. Τα είπε όλα σε μόλις μία πρόταση ο τεχνικός του Ολυμπιακού, Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ:
Τόσο απλά, λιτά και περιεκτικά. Η ΑΕΚ κατέβηκε στο γήπεδο με βασικό μέλημά της να μην κινδυνεύσει και αν της προκύψει η στιγμή να την εκμεταλλευθεί και να πάρει κάτι περισσότερο. Παρόμοια προσέγγιση (αλλά με διαφορετικό αγωνιστικό πλάνο) είχε και στο παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το ίδιο, ήττα με 1-0.
Το να περιμένεις στο (δικό σου) μισό γήπεδο και να επιδιώκεις να επιτεθείς με άμεσο ποδόσφαιρο, το να μην έχεις την κατοχή της μπάλας δηλαδή, πρέπει να το έχεις δουλέψει. Δεν γίνεται απλά με την τοποθέτηση κάποιων ποδοσφαιριστών σε συγκεκριμένες θέσεις (και με συγκεκριμένες οδηγίες). Στα video games (Football Manager και όπως αλλιώς τα λένε) ναι, στο πραγματικό ποδόσφαιρο όχι.
Το σκεπτικό του Ματίας
Σε 4-2-3-1 παρέταξε την ΑΕΚ ο Αλμέιδα. Προτίμησε τον Σιμάνσκι στο "έξι" (με ιδιαίτερο ρόλο καθώς μετατρεπόταν σε τρίτο κεντρικό αμυντικό) αντί του Γιόνσον, τον Μάνταλο (αντί του Πινέδα) δεύτερο κεντρικό μέσο και τον Λαμέλα στο "δέκα".
Και αν ο άξονας υστερούσε σε ταχύτητα, η επιθετική τριπλέτα ήταν "κομμένη και ραμμένη" για να τρέξει στον χώρο με τον Ελίασον (δεξιά), τον Κοϊτά (αριστερά) και τον Μαρσιάλ στην κορυφή της επίθεσης. Όλα αυτά σε θεωρητικό επίπεδο βέβαια, καθώς ούτε ο Μαρσιάλ ούτε ο Ελίασον... παρουσιάσθηκαν στον αγωνιστικό χώρο. Μάλλον θα... ξεχάστηκαν στα αποδυτήρια.
Γιατί τον Μάνταλο και όχι τον Πινέδα;
Το εν λόγω ερώτημα το απαντώ σχεδόν παντού από χθες. Και όμως η απάντηση είναι απλή, απλούστατη. Διότι ο Μάνταλος το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι σε (πολύ) καλύτερη αγωνιστική κατάσταση από τον Μεξικανό. Ξεχάστε τα ονόματα των δύο ποδοσφαιριστών και βάλτε δίπλα - δίπλα την παρουσία του ενός και του άλλου τον τελευταίο (πχ) μήνα. Δείτε την παρουσία τους και τα στατιστικά τους. Ποιόν θα προτιμούσατε; Το νούμερο 20 ή το 13; Νομίζω ότι η απάντηση είναι σχεδόν αυτονόητη.
Τι συμβαίνει με τον Ελίασον;
Είχα κατά νου να γράψω ξεχωριστό άρθρο με την παρουσία του (περσινού Player of the Club της ΑΕΚ) Νίκλας Ελίασον το τελευταίο (αρκετό) χρονικό διάστημα. Άχρωμος, άοσμος, άγευστος. Απλή αναφορά στα φύλλα αγώνων είτε ξεκινά, είτε έρχεται από τον πάγκο. Η χθεσινή του εμφάνιση δεν μου προκάλεσε έκπληξη, την περίμενα (αν και υποσυνείδητα πάντα ευελπιστώ να εμφανιστεί στο γήπεδο ο Νίκλας που ξέρουμε και τον είδαμε ελάχιστα φέτος).
Αγωνίσθηκε στο πρώτο ημίχρονο (47 λεπτά) με απολογισμό: μηδέν γκολ, μηδέν ασίστ, μηδέν πάσες κλειδιά, μηδέν επιτυχημένες σέντρες (στις δύο που επιχείρησε), μηδέν τελικές προσπάθειες, μηδέν ντρίπλες (επιτυχημένες ή επιχειρούμενες), μηδέν κερδισμένες (και χαμένες παράλληλα) μονομαχίες, μηδέν στα φάουλ (και στα κερδισμένα και σε εκείνα που -δεν- υπέπεσε), δύο (η SofaScore που πιστώνει ένα) κλεψίματα. Είχε 14 επαφές με την μπάλα, 7/8 επιτυχημένες πάσες και τρεις χαμένες κατοχές. Ήταν απόλυτα λογικό το ότι αποτέλεσε την πρώτη αλλαγή της ΑΕΚ.
Ο Μαρσιάλ ως σέντερ φορ
Ο Μαρσιάλ χρησιμοποιήθηκε στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό περνώντας ως αλλαγή (στην θέση του Πιερό) στο 73ο λεπτό. Η κακή του εμφάνιση θα μπορούσε κάλλιστα να χρεωθεί στο ότι προερχόταν από μεγάλη αποχή (λόγω τραυματισμού) και μπήκε έχοντας κάνει μόλις δύο - τρεις ολόκληρες προπονήσεις. Η λογική έλεγε ότι έχοντας μία επιπλέον εβδομάδα προπονήσεων στα πόδια του θα έχει καλύτερο ρυθμό και θα μπορούσε να σταθεί καλύτερα στο γήπεδο. Αμ, δε!
Απλή αναφορά στο φύλλο αγώνος (όπως και ο Ελίασον). Στα 83 λεπτά που αγωνίσθηκε (είτε ως παίκτης κορυφής, είτε ως δεύτερος επιθετικός όταν μπήκε ο Πιερό) είχε μπόλικα... μηδενικά όπως και ο Ελίασον (σε γκολ, ασίστ, τελικές προσπάθειες, επιτυχημένες ντρίπλες, πάσες κλειδιά, σέντρες, μακρινές μπαλιές, κερδισμένα φάουλ).
Φταίνε δηλαδή αυτοί οι δύο για την ήττα;
Για την ήττα, όχι. Ήταν το λάθος (κοντρόλ) του Γκατσίνοβιτς. Για την έλλειψη δημιουργίας - επιθετικότητας, ναι (σε πολύ μεγάλο βαθμό). Από (πολύ) κοντά και ο (ντεφορμέ) Πινέδα. Δεν γίνεται στο "γεμάτο" ημίωρο που αγωνίσθηκε να έχει περάσει μόλις τρεις πάσες (από τις πέντε που επιχείρησε), να έχει μόλις δώδεκα επαφές με την μπάλα.
Τουλάχιστον όμως ήταν πιο ενεργός και δραστήριος σε σχέση με τους άλλους δύο προαναφερθέντες. Έδωσε και κέρδισε (4/6) μονομαχίες, έκανε ένα τάκλιν, είχε δύο κλεψίματα, υπέπεσε σε ένα φάουλ και κέρδισε δύο. Το "πάλεψε" κάπως δηλαδή.
Η ΑΕΚ μπήκε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος με ντεφορμέ τους δύο κορυφαίους ποδοσφαιριστές της (Player of the Club αναδείχθηκαν) τα προηγούμενα χρόνια: τον Ελίασον (πέρυσι) και τον Πινέδα (πρόπερσι). Όλως... τυχαίως είναι και οι δύο ποδοσφαιριστές που έχασαν σημαντικό κομμάτι της σεζόν με τα μεταγραφικά σενάρια που προέκυψαν (και ήθελαν να φύγουν).
Μα, μόλις... μία τελική προσπάθεια;
Και ερχόμαστε στον τίτλο του σημερινού θέματος. Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε το παιχνίδι με μόλις μία τελική προσπάθεια (την ευκαιρία του Μάνταλου στο πρώτο ημίχρονο)! Μία τελική σε 97 λεπτά παιχνιδιού. Αδιανόητο, όχι μόνο για την ΑΕΚ, αλλά για οποιαδήποτε ομάδα. Δεν αναφερόμαστε σε ευκαιρίες για γκολ, αλλά σε απλές τελικές.
Ένα σουτ στα... περιστέρια ή μία κεφαλιά στην κερκίδα, κάτι. Σε ολόκληρο αγώνα οι παίκτες της ΑΕΚ επιχείρησαν μόνο ένα σουτ!!! Δεν το χωρά το μυαλό μου. Η ΑΕΚ που ολοκλήρωσε την αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό (μόλις μία εβδομάδα πριν) με 22 τελικές, στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" είχε μόνο μία. Μου αρέσει που θεώρησα λίγες τις (δώδεκα) τελικές στον αγώνα της πρεμιέρας των play off με τον ΠΑΟΚ.
Και το αρνητικό σερί (συνεχίζει να) επεκτείνεται...
Μετά την ήττα (και) από τον Ολυμπιακό το αρνητικό σερί της ΑΕΚ επεκτείνεται, καθώς η νίκη αγνοείται στο πρωτάθλημα από τις 23 Φεβρουαρίου και το νικηφόρο (με 3-0) πέρασμα από την Τρίπολη στο πλαίσιο της 24ης αγωνιστικής της κανονικής διάρκειας της Super League 2024-2025. Έκτοτε η ομάδα καταγράφει τέσσερις ήττες (οι τρεις στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές των play off) και μία ("λευκή") ισοπαλία (στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" στο φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος).
«Ήταν πολύ δύσκολο να ξεπεράσουμε την σημερινή άμυνα της ΑΕΚ, έκαναν ένα λάθος και ευτυχώς καταφέραμε να το εκμεταλλευτούμε και να βάλουμε γκολ.»
Τόσο απλά, λιτά και περιεκτικά. Η ΑΕΚ κατέβηκε στο γήπεδο με βασικό μέλημά της να μην κινδυνεύσει και αν της προκύψει η στιγμή να την εκμεταλλευθεί και να πάρει κάτι περισσότερο. Παρόμοια προσέγγιση (αλλά με διαφορετικό αγωνιστικό πλάνο) είχε και στο παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το ίδιο, ήττα με 1-0.
Το να περιμένεις στο (δικό σου) μισό γήπεδο και να επιδιώκεις να επιτεθείς με άμεσο ποδόσφαιρο, το να μην έχεις την κατοχή της μπάλας δηλαδή, πρέπει να το έχεις δουλέψει. Δεν γίνεται απλά με την τοποθέτηση κάποιων ποδοσφαιριστών σε συγκεκριμένες θέσεις (και με συγκεκριμένες οδηγίες). Στα video games (Football Manager και όπως αλλιώς τα λένε) ναι, στο πραγματικό ποδόσφαιρο όχι.
Το σκεπτικό του Ματίας
Σε 4-2-3-1 παρέταξε την ΑΕΚ ο Αλμέιδα. Προτίμησε τον Σιμάνσκι στο "έξι" (με ιδιαίτερο ρόλο καθώς μετατρεπόταν σε τρίτο κεντρικό αμυντικό) αντί του Γιόνσον, τον Μάνταλο (αντί του Πινέδα) δεύτερο κεντρικό μέσο και τον Λαμέλα στο "δέκα".
Και αν ο άξονας υστερούσε σε ταχύτητα, η επιθετική τριπλέτα ήταν "κομμένη και ραμμένη" για να τρέξει στον χώρο με τον Ελίασον (δεξιά), τον Κοϊτά (αριστερά) και τον Μαρσιάλ στην κορυφή της επίθεσης. Όλα αυτά σε θεωρητικό επίπεδο βέβαια, καθώς ούτε ο Μαρσιάλ ούτε ο Ελίασον... παρουσιάσθηκαν στον αγωνιστικό χώρο. Μάλλον θα... ξεχάστηκαν στα αποδυτήρια.
Γιατί τον Μάνταλο και όχι τον Πινέδα;
Το εν λόγω ερώτημα το απαντώ σχεδόν παντού από χθες. Και όμως η απάντηση είναι απλή, απλούστατη. Διότι ο Μάνταλος το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι σε (πολύ) καλύτερη αγωνιστική κατάσταση από τον Μεξικανό. Ξεχάστε τα ονόματα των δύο ποδοσφαιριστών και βάλτε δίπλα - δίπλα την παρουσία του ενός και του άλλου τον τελευταίο (πχ) μήνα. Δείτε την παρουσία τους και τα στατιστικά τους. Ποιόν θα προτιμούσατε; Το νούμερο 20 ή το 13; Νομίζω ότι η απάντηση είναι σχεδόν αυτονόητη.
Τι συμβαίνει με τον Ελίασον;
Είχα κατά νου να γράψω ξεχωριστό άρθρο με την παρουσία του (περσινού Player of the Club της ΑΕΚ) Νίκλας Ελίασον το τελευταίο (αρκετό) χρονικό διάστημα. Άχρωμος, άοσμος, άγευστος. Απλή αναφορά στα φύλλα αγώνων είτε ξεκινά, είτε έρχεται από τον πάγκο. Η χθεσινή του εμφάνιση δεν μου προκάλεσε έκπληξη, την περίμενα (αν και υποσυνείδητα πάντα ευελπιστώ να εμφανιστεί στο γήπεδο ο Νίκλας που ξέρουμε και τον είδαμε ελάχιστα φέτος).
Αγωνίσθηκε στο πρώτο ημίχρονο (47 λεπτά) με απολογισμό: μηδέν γκολ, μηδέν ασίστ, μηδέν πάσες κλειδιά, μηδέν επιτυχημένες σέντρες (στις δύο που επιχείρησε), μηδέν τελικές προσπάθειες, μηδέν ντρίπλες (επιτυχημένες ή επιχειρούμενες), μηδέν κερδισμένες (και χαμένες παράλληλα) μονομαχίες, μηδέν στα φάουλ (και στα κερδισμένα και σε εκείνα που -δεν- υπέπεσε), δύο (η SofaScore που πιστώνει ένα) κλεψίματα. Είχε 14 επαφές με την μπάλα, 7/8 επιτυχημένες πάσες και τρεις χαμένες κατοχές. Ήταν απόλυτα λογικό το ότι αποτέλεσε την πρώτη αλλαγή της ΑΕΚ.
Ο Μαρσιάλ ως σέντερ φορ
Ο Μαρσιάλ χρησιμοποιήθηκε στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό περνώντας ως αλλαγή (στην θέση του Πιερό) στο 73ο λεπτό. Η κακή του εμφάνιση θα μπορούσε κάλλιστα να χρεωθεί στο ότι προερχόταν από μεγάλη αποχή (λόγω τραυματισμού) και μπήκε έχοντας κάνει μόλις δύο - τρεις ολόκληρες προπονήσεις. Η λογική έλεγε ότι έχοντας μία επιπλέον εβδομάδα προπονήσεων στα πόδια του θα έχει καλύτερο ρυθμό και θα μπορούσε να σταθεί καλύτερα στο γήπεδο. Αμ, δε!
Απλή αναφορά στο φύλλο αγώνος (όπως και ο Ελίασον). Στα 83 λεπτά που αγωνίσθηκε (είτε ως παίκτης κορυφής, είτε ως δεύτερος επιθετικός όταν μπήκε ο Πιερό) είχε μπόλικα... μηδενικά όπως και ο Ελίασον (σε γκολ, ασίστ, τελικές προσπάθειες, επιτυχημένες ντρίπλες, πάσες κλειδιά, σέντρες, μακρινές μπαλιές, κερδισμένα φάουλ).
Φταίνε δηλαδή αυτοί οι δύο για την ήττα;
Για την ήττα, όχι. Ήταν το λάθος (κοντρόλ) του Γκατσίνοβιτς. Για την έλλειψη δημιουργίας - επιθετικότητας, ναι (σε πολύ μεγάλο βαθμό). Από (πολύ) κοντά και ο (ντεφορμέ) Πινέδα. Δεν γίνεται στο "γεμάτο" ημίωρο που αγωνίσθηκε να έχει περάσει μόλις τρεις πάσες (από τις πέντε που επιχείρησε), να έχει μόλις δώδεκα επαφές με την μπάλα.
Τουλάχιστον όμως ήταν πιο ενεργός και δραστήριος σε σχέση με τους άλλους δύο προαναφερθέντες. Έδωσε και κέρδισε (4/6) μονομαχίες, έκανε ένα τάκλιν, είχε δύο κλεψίματα, υπέπεσε σε ένα φάουλ και κέρδισε δύο. Το "πάλεψε" κάπως δηλαδή.
Η ΑΕΚ μπήκε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος με ντεφορμέ τους δύο κορυφαίους ποδοσφαιριστές της (Player of the Club αναδείχθηκαν) τα προηγούμενα χρόνια: τον Ελίασον (πέρυσι) και τον Πινέδα (πρόπερσι). Όλως... τυχαίως είναι και οι δύο ποδοσφαιριστές που έχασαν σημαντικό κομμάτι της σεζόν με τα μεταγραφικά σενάρια που προέκυψαν (και ήθελαν να φύγουν).
Μα, μόλις... μία τελική προσπάθεια;
Και ερχόμαστε στον τίτλο του σημερινού θέματος. Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε το παιχνίδι με μόλις μία τελική προσπάθεια (την ευκαιρία του Μάνταλου στο πρώτο ημίχρονο)! Μία τελική σε 97 λεπτά παιχνιδιού. Αδιανόητο, όχι μόνο για την ΑΕΚ, αλλά για οποιαδήποτε ομάδα. Δεν αναφερόμαστε σε ευκαιρίες για γκολ, αλλά σε απλές τελικές.
Ένα σουτ στα... περιστέρια ή μία κεφαλιά στην κερκίδα, κάτι. Σε ολόκληρο αγώνα οι παίκτες της ΑΕΚ επιχείρησαν μόνο ένα σουτ!!! Δεν το χωρά το μυαλό μου. Η ΑΕΚ που ολοκλήρωσε την αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό (μόλις μία εβδομάδα πριν) με 22 τελικές, στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" είχε μόνο μία. Μου αρέσει που θεώρησα λίγες τις (δώδεκα) τελικές στον αγώνα της πρεμιέρας των play off με τον ΠΑΟΚ.
Και το αρνητικό σερί (συνεχίζει να) επεκτείνεται...
Μετά την ήττα (και) από τον Ολυμπιακό το αρνητικό σερί της ΑΕΚ επεκτείνεται, καθώς η νίκη αγνοείται στο πρωτάθλημα από τις 23 Φεβρουαρίου και το νικηφόρο (με 3-0) πέρασμα από την Τρίπολη στο πλαίσιο της 24ης αγωνιστικής της κανονικής διάρκειας της Super League 2024-2025. Έκτοτε η ομάδα καταγράφει τέσσερις ήττες (οι τρεις στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές των play off) και μία ("λευκή") ισοπαλία (στο γήπεδο "Κλεάνθης Βικελίδης" στο φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου